آبگیر، تالاب، استخر، جوی، جائی که آب در آن جمع شود، ژیر هم گویند
( اسم ) آبگیر آبدان شمر جایی که در آن آب جمع شود .
( اسم ) آبگیر آبدان شمر جایی که در آن آب جمع شود .
ژی
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(اِ. ) آبگیر، آبدان .
لغت نامه دهخدا
ژی . (اِ) نام زاء سه نقطه ٔ فارسی . رجوع به «ژ» شود.
ژی . (اِخ ) نام قریه ای است در اصفهان و در آنجا بنگ خوب حاصل میشود. (برهان ).
ژی. ( اِ ) آبگیر. آبدان. شَمَر. ( لغت نامه اسدی ). جائی که آب در آن جمع شده باشد. ( برهان ). غفچی. کوژی. تالاب. غدیر. اوشال. ژیر. آژیر. شاید این کلمه صورت دیگری از کلمه جوی باشد :
ای آنکه من از عشق تو اندر جگر خویش
آتشکده دارم صدو بر هر مژه ای ژی .
آب چون مهتاب و بر ماهی چو زندان گشته ژی.
بیاسود خسرو در آن مرغزار.
سال عمرش بعدد باد فزون از الفی
ناصحش باد سرافراز چو در بستان سرو
حاسدش باد فرو گل شده چون نی در ژی.
وز قطره سحاب کفش شبنمی است ژی.
ژی. ( اِ ) نام زاء سه نقطه فارسی. رجوع به «ژ» شود.
ژی. ( اِ ) صورتی از زی و جی ، ریشه زیستن و زندگی کردن. رجوع به زی و جی و زیستن شود.
ژی. ( اِخ ) نام قریه ای است در اصفهان و در آنجا بنگ خوب حاصل میشود. ( برهان ).
ای آنکه من از عشق تو اندر جگر خویش
آتشکده دارم صدو بر هر مژه ای ژی .
رودکی ( از لغت نامه اسدی ).
می ستد باید بدین گه کاین زمین همچون ستی آب چون مهتاب و بر ماهی چو زندان گشته ژی.
ابوشکور.
بسی ژی در آن مرغزار و شکاربیاسود خسرو در آن مرغزار.
فردوسی.
رخ اعداش چو نی باد و سرش سبز چو سروسال عمرش بعدد باد فزون از الفی
ناصحش باد سرافراز چو در بستان سرو
حاسدش باد فرو گل شده چون نی در ژی.
سوزنی ( از آنندراج ).
در شبنم هوای درش قطره ای است چرخ وز قطره سحاب کفش شبنمی است ژی.
سیف اسفرنگ ( از جهانگیری ).
ژی. ( اِ ) نام زاء سه نقطه فارسی. رجوع به «ژ» شود.
ژی. ( اِ ) صورتی از زی و جی ، ریشه زیستن و زندگی کردن. رجوع به زی و جی و زیستن شود.
ژی. ( اِخ ) نام قریه ای است در اصفهان و در آنجا بنگ خوب حاصل میشود. ( برهان ).
ژی . (اِ) آبگیر. آبدان . شَمَر. (لغت نامه ٔ اسدی ). جائی که آب در آن جمع شده باشد. (برهان ). غفچی . کوژی . تالاب . غدیر. اوشال . ژیر. آژیر. شاید این کلمه صورت دیگری از کلمه ٔ جوی باشد :
ای آنکه من از عشق تو اندر جگر خویش
آتشکده دارم صدو بر هر مژه ای ژی .
می ستد باید بدین گه کاین زمین همچون ستی
آب چون مهتاب و بر ماهی چو زندان گشته ژی .
بسی ژی در آن مرغزار و شکار
بیاسود خسرو در آن مرغزار.
رخ اعداش چو نی باد و سرش سبز چو سرو
سال عمرش بعدد باد فزون از الفی
ناصحش باد سرافراز چو در بستان سرو
حاسدش باد فرو گل شده چون نی در ژی .
در شبنم هوای درش قطره ای است چرخ
وز قطره ٔ سحاب کفش شبنمی است ژی .
ای آنکه من از عشق تو اندر جگر خویش
آتشکده دارم صدو بر هر مژه ای ژی .
رودکی (از لغت نامه ٔ اسدی ).
می ستد باید بدین گه کاین زمین همچون ستی
آب چون مهتاب و بر ماهی چو زندان گشته ژی .
ابوشکور.
بسی ژی در آن مرغزار و شکار
بیاسود خسرو در آن مرغزار.
فردوسی .
رخ اعداش چو نی باد و سرش سبز چو سرو
سال عمرش بعدد باد فزون از الفی
ناصحش باد سرافراز چو در بستان سرو
حاسدش باد فرو گل شده چون نی در ژی .
سوزنی (از آنندراج ).
در شبنم هوای درش قطره ای است چرخ
وز قطره ٔ سحاب کفش شبنمی است ژی .
سیف اسفرنگ (از جهانگیری ).
ژی . (اِ) صورتی از زی و جی ، ریشه ٔ زیستن و زندگی کردن . رجوع به زی و جی و زیستن شود.
فرهنگ عمید
۱. جایی که آب در آن جمع می شود، آبگیر، تالاب: می ستان اکنون بدانگه کاین زمین همچون ستی / آب چون مهتاب و بر ماهی چو زندان گشته ژی (ابوشکور: شاعران بی دیوان: ۹۱ ).
۲. استخر.
۳. جوی.
۲. استخر.
۳. جوی.
دانشنامه عمومی
به معنای زندگی
پیشنهاد کاربران
انرژی های جابجا شونده ی حیاتی در بدن بر پایه ی تئوری سوزن درمانی ( طب سوزنی ) و انرژی درمانی.
در چین به آن Qi ( با تلفظ چی ) و در ژاپن به آن Ki گفته میشود.
ژی بطور کلی به دو دسته تقسیم میشود: "یین" و "یانگ" که بیانگر روشنایی و تاریکی است که بطور مداوم با هم تقابل و تباین دارند.
مسیرهایی که ژی در آنها جاری است "ژیراه" نامیده میشود
در چین به آن Qi ( با تلفظ چی ) و در ژاپن به آن Ki گفته میشود.
ژی بطور کلی به دو دسته تقسیم میشود: "یین" و "یانگ" که بیانگر روشنایی و تاریکی است که بطور مداوم با هم تقابل و تباین دارند.
مسیرهایی که ژی در آنها جاری است "ژیراه" نامیده میشود
ژی ، جان
اژی، ضد جان ( اژی دهاک )
اژی، ضد جان ( اژی دهاک )
نام قدیمی شهر اژیه ( اژه ) از توابع استان اصفهان؛ به معنای آبگیر، آبدان، همچنین خاک و آب و هوای این منطقه برای کشت تریاک مناسب بوده و نام ژی می تواند به این موضوع دلالت کند.
کلمات دیگر: