کلمه جو
صفحه اصلی

قشعه

لغت نامه دهخدا

( قشعة ) قشعة. [ ق ِ ع َ ] ( ع اِ ) آب بینی انداخته شده. ( منتهی الارب ). نخامة. ( اقرب الموارد ). رجوع به قُشاعة شود. || پاره ای ابر که پس از گشادن ماند. ( منتهی الارب ). قطعه ای از ابر که پس از پراکندن ابرها ماند. ( اقرب الموارد ). || پاره ای ازچرم خشک. ج ، قِشَع. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

قشعة. [ ق َ ش ِ ع َ ] ( ع ص ) لاغر. ( اقرب الموارد ): شاة قشعه ؛ گوسپند لاغر و کم گوشت. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). اراکة قشعة؛ ملتفّة کثیرةالورق. ( اقرب الموارد ).

قشعة. [ ق َ ع َ ] ( ع اِ ) یکی قَشْع. ( اقرب الموارد ). || پاره پوستین. ( منتهی الارب ). پاره پوستین کهنه. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || گنده پیر. ( منتهی الارب ). عجوز. ( اقرب الموارد ). || ( ص ) زن پراکنده نرم گوشت از پیری. || ( اِ ) ابرپاره باقی مانده بعدِ گشاده شدن. || پاره ای از چرم خشک. قِشاع. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || پاره ای از گِل خشک کفیده. ( منتهی الارب ). || گیاه کشوثا. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( فهرست مخزن الادویه ).

قشعة. [ ق َ ش ِ ع َ ] (ع ص ) لاغر. (اقرب الموارد): شاة قشعه ؛ گوسپند لاغر و کم گوشت . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). اراکة قشعة؛ ملتفّة کثیرةالورق . (اقرب الموارد).


قشعة. [ ق َ ع َ ] (ع اِ) یکی قَشْع. (اقرب الموارد). || پاره ٔ پوستین . (منتهی الارب ). پاره ٔ پوستین کهنه . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || گنده پیر. (منتهی الارب ). عجوز. (اقرب الموارد). || (ص ) زن پراکنده ٔ نرم گوشت از پیری . || (اِ) ابرپاره ٔ باقی مانده بعدِ گشاده شدن . || پاره ای از چرم خشک . قِشاع . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || پاره ای از گِل خشک کفیده . (منتهی الارب ). || گیاه کشوثا. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (فهرست مخزن الادویه ).


قشعة. [ ق ِ ع َ ] (ع اِ) آب بینی انداخته شده . (منتهی الارب ). نخامة. (اقرب الموارد). رجوع به قُشاعة شود. || پاره ای ابر که پس از گشادن ماند. (منتهی الارب ). قطعه ای از ابر که پس از پراکندن ابرها ماند. (اقرب الموارد). || پاره ای ازچرم خشک . ج ، قِشَع. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).



کلمات دیگر: