( گلقند آفتابی ) همان گلقند اصل است که با آفتاب تربیت یافته باشد نه با آتش .
گلقند افتابی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( گلقند آفتابی ) گلقند آفتابی. [ گ ُ ق َ دِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) همان گلقند اصل است که با آفتاب تربیت یافته باشد نه با آتش :
دی با طبیب گفتم احوال ضعف خود را
از لعل یار فرمود گلقند آفتابی.
و رجوع به گلقند و گلقند اصل شود.
دی با طبیب گفتم احوال ضعف خود را
از لعل یار فرمود گلقند آفتابی.
میرزا طاهر وحید ( از آنندراج ).
گلقند آفتابی تو خردلی بچند.و رجوع به گلقند و گلقند اصل شود.
کلمات دیگر: