<div class="boxBd">کرچ کرچ. [ ک َ ک َ ] ( ص مرکب ، ق مرکب ) قطعه قطعه. کرج کرج. قاش قاش. تکه تکه. ( فرهنگ فارسی معین ) : <br>به تیغ اگر بکند کرچ کرچ پهلویم <br>بسان خربزه نرم دل خموشم من.<div class="au">سیفی بدیعی ( از آنندراج ).</div></div>

کرچ کرچ. [ ک َ ک َ ] ( ص مرکب ، ق مرکب ) قطعه قطعه. کرج کرج. قاش قاش. تکه تکه. ( فرهنگ فارسی معین ) : به تیغ اگر بکند کرچ کرچ پهلویم بسان خربزه نرم دل خموشم من. سیفی بدیعی ( از آنندراج ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">قطعه قطعه تکه تکه : [ به تیغ اگر بکند کرچ کرچ پهلو یم بسان خربز. نرم دل خموشم من ] . ( سیفی بدیعی )</div>

قطعه قطعه تکه تکه : [ به تیغ اگر بکند کرچ کرچ پهلو یم بسان خربز. نرم دل خموشم من ] . ( سیفی بدیعی )

فرهنگ فارسی

<p>کُرُچْ کُرُچْ:(korochkoroch) در گویش گنابادی یعنی با میل خوردن ، با رغبت خوردن</p>

کُرُچْ کُرُچْ:(korochkoroch) در گویش گنابادی یعنی با میل خوردن ، با رغبت خوردن

کرچ کرچ

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

دانشنامه عمومی