لهزمه

لهزمة. [ ل َ زَ م َ ] (ع مص ) بریدن تندی زیر بناگوش . || دوموی شدن رخسار. || درآمیختن سپیدی با سیاهی موی . (منتهی الارب ).

لهزمة. [ ل ِ زِ م َ ] (ع اِ) تندی زیر بناگوش که استخوانی است برآمده . و هما لهزمتان . ج ، لهازم . (منتهی الارب ).جایگاه به هم آمدن گوشت میان دو استخوان و زنخ و گوش . تثنیه ٔ آن لهزمتان . ج ، لهازم . (از تاج العروس ).