کربعه

( کربعة ) کربعة. [ ک َ ب َ ع َ ] ( ع مص ) بر زمین افکندن کسی را. ( از منتهی الارب )( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ). || به تیغ بریدن چیزی را. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). به شمشیر بریدن چیزی را. ( از ناظم الاطباء ). || از هم گشودن پایها را. ( از منتهی الارب ) ( ازاقرب الموارد ). از هم گشادن پایها را. ( آنندراج ).