مترادف صفیر : آواز، آوا، بانگ، سوت، صوت، فریاد، هتک
برابر پارسی : بانگ
صفیر
مترادف صفیر : آواز، آوا، بانگ، سوت، صوت، فریاد، هتک
برابر پارسی : بانگ
فارسی به انگلیسی
scream, screech
فارسی به عربی
صافرة , فخم
مترادف و متضاد
سوت، صفیر، غژغژ کننده
صفیر
صفیر، کسیکه خرناس میکشد
آواز، آوا، بانگ، سوت، صوت، فریاد
هتک
۱. آواز، آوا، بانگ، سوت، صوت، فریاد
۲. هتک
فرهنگ فارسی
سوت، سافوت، صوت ممتدکه ازمیان دولب یا آلتی بر آید، حروف صفیر: حروف ز، س، ص
۱ - بانگ و فریاد ( مرغان و جز آنها ) . ۲ - سوت . یا صفیر گلوله . صدایی که از گلوله خارج شود . ۳ - یکی از سازهای بادی و آن دو قطعه استخوان پهلوی هم نهاده است که آن را در هان قرار دهند و در آن دمند و صدای یکنواختی از آن بیرون آید . ۴ - کاسه ای برنجی و سوتکی که بدان مربوط است کاسه را پر از آب می کردند و در آن می دمیدند و صدایی شبیه صدای پرندگان در می آوردند سوتک .
نام وی شمشاد و از مردم قم است
۱ - بانگ و فریاد ( مرغان و جز آنها ) . ۲ - سوت . یا صفیر گلوله . صدایی که از گلوله خارج شود . ۳ - یکی از سازهای بادی و آن دو قطعه استخوان پهلوی هم نهاده است که آن را در هان قرار دهند و در آن دمند و صدای یکنواختی از آن بیرون آید . ۴ - کاسه ای برنجی و سوتکی که بدان مربوط است کاسه را پر از آب می کردند و در آن می دمیدند و صدایی شبیه صدای پرندگان در می آوردند سوتک .
نام وی شمشاد و از مردم قم است
فرهنگ معین
(صَ ) [ ع . ] (اِ. )۱ - بانگ و فریاد. ۲ - سوت .
لغت نامه دهخدا
صفیر. [ ص َ ] ( ع اِ ) بانگ و فریاد مرغان یا عام است. ( منتهی الارب ). آواز طائران و این معرب سبیل است. ( غیاث اللغات ). سوت. هشتک. شاه فوت :
بلبل بشاخ سرو برآرد همی صفیر
ماغان به ابر نعره برآرند از آبگیر.
یکی گشاده نقاب و یکی کشنده صفیر.
از دم او صفیر نتوان یافت.
نفیرفاخته و نغمه هزارآوا.
گندنا سوی حقه باز فرست.
چیست صفیری که بهم می زنند.
ز دلها برده اندوه فراقی.
نعره های لااحب الافلین.
هم بلیس و ظلمت کفران توئی.
تا فریبد مرغ را آن مرغ پیر.
که زفیر خر ازدحام کند.
برای وصل گل آمد برون ز بیت حزن.
ز بام عرش می آید صفیرم.
صفیر. [ ص َ ] ( عبری ، اِ ) علامت استهزا و ریشخند است. ( حزقیال 27:36، کتاب میکاه 6:16 ) ( قاموس کتاب مقدس ). || علامت ندا نمودن و خواندن است. ( اشعیا 5:26 و 7:18، زکریا10:8 ) ( قاموس کتاب مقدس ). || یکی از الفاظی است که افاده تحقیر نماید. ( ایوب 27:23، اول پادشاهان 9:8، ارمیا 19:8، حزقیال 27:36، میکاه 6:16 ). و از برای وضع احضار نوکر نیز در مشرق زمین معمول و متداول است. ( اشعیا 5:26، 7:18، زکریا 10:8 ) ( قاموس کتاب مقدس ).
صفیر. [ ص َ] ( اِخ ) نام وی شمشاد و از مردم قم است. از اوست :
دلم را باز ده پیش تو بیکارست می دانم
ترا زین جنس بیمقدار بسیارست می دانم.
بلبل بشاخ سرو برآرد همی صفیر
ماغان به ابر نعره برآرند از آبگیر.
منوچهری.
درخت و مرغ شدند از پی تو باغ بباغ یکی گشاده نقاب و یکی کشنده صفیر.
مسعودسعد.
بلبلی را که سینه بخراشداز دم او صفیر نتوان یافت.
خاقانی.
صفیر صلصل و لحن چکاوک و ساری نفیرفاخته و نغمه هزارآوا.
خاقانی.
بلبل اینک صفیر مدح شنوگندنا سوی حقه باز فرست.
خاقانی.
گفت به دستور چه دم می زنندچیست صفیری که بهم می زنند.
نظامی.
صفیر مرغ و نوشانوش ساقی ز دلها برده اندوه فراقی.
نظامی.
شد صفیر باز جان در برج دین نعره های لااحب الافلین.
مولوی.
هم صفیر و خدعه مرغان توئی هم بلیس و ظلمت کفران توئی.
مولوی.
زآنکه صیاد آورد بانگ صفیرتا فریبد مرغ را آن مرغ پیر.
مولوی.
حیف باشد صفیربلبل راکه زفیر خر ازدحام کند.
سعدی.
صفیر بلبل شوریده و نفیر هزاربرای وصل گل آمد برون ز بیت حزن.
حافظ.
من آن مرغم که هر شام و سحرگاه ز بام عرش می آید صفیرم.
حافظ.
|| سوت سوتک. ( مجله موسیقی شماره ٔ4 ص 68 ). || ( مص ) آواز کردن مرغ. ( ترجمان علامه جرجانی ). || بانگ کردن. ( منتهی الارب ). || بانگ کردن خر را وخواندن او را بسوی آب تا بخورد. ( منتهی الارب ).صفیر. [ ص َ ] ( عبری ، اِ ) علامت استهزا و ریشخند است. ( حزقیال 27:36، کتاب میکاه 6:16 ) ( قاموس کتاب مقدس ). || علامت ندا نمودن و خواندن است. ( اشعیا 5:26 و 7:18، زکریا10:8 ) ( قاموس کتاب مقدس ). || یکی از الفاظی است که افاده تحقیر نماید. ( ایوب 27:23، اول پادشاهان 9:8، ارمیا 19:8، حزقیال 27:36، میکاه 6:16 ). و از برای وضع احضار نوکر نیز در مشرق زمین معمول و متداول است. ( اشعیا 5:26، 7:18، زکریا 10:8 ) ( قاموس کتاب مقدس ).
صفیر. [ ص َ] ( اِخ ) نام وی شمشاد و از مردم قم است. از اوست :
دلم را باز ده پیش تو بیکارست می دانم
ترا زین جنس بیمقدار بسیارست می دانم.
صفیر. [ ص َ ] (ع اِ) بانگ و فریاد مرغان یا عام است . (منتهی الارب ). آواز طائران و این معرب سبیل است . (غیاث اللغات ). سوت . هشتک . شاه فوت :
بلبل بشاخ سرو برآرد همی صفیر
ماغان به ابر نعره برآرند از آبگیر.
درخت و مرغ شدند از پی تو باغ بباغ
یکی گشاده نقاب و یکی کشنده صفیر.
بلبلی را که سینه بخراشد
از دم او صفیر نتوان یافت .
صفیر صلصل و لحن چکاوک و ساری
نفیرفاخته و نغمه ٔ هزارآوا.
بلبل اینک صفیر مدح شنو
گندنا سوی حقه باز فرست .
گفت به دستور چه دم می زنند
چیست صفیری که بهم می زنند.
صفیر مرغ و نوشانوش ساقی
ز دلها برده اندوه فراقی .
شد صفیر باز جان در برج دین
نعره های لااحب الافلین .
هم صفیر و خدعه ٔ مرغان توئی
هم بلیس و ظلمت کفران توئی .
زآنکه صیاد آورد بانگ صفیر
تا فریبد مرغ را آن مرغ پیر.
حیف باشد صفیربلبل را
که زفیر خر ازدحام کند.
صفیر بلبل شوریده و نفیر هزار
برای وصل گل آمد برون ز بیت حزن .
من آن مرغم که هر شام و سحرگاه
ز بام عرش می آید صفیرم .
|| سوت سوتک . (مجله ٔ موسیقی شماره ٔ4 ص 68). || (مص ) آواز کردن مرغ . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ). || بانگ کردن . (منتهی الارب ). || بانگ کردن خر را وخواندن او را بسوی آب تا بخورد. (منتهی الارب ).
بلبل بشاخ سرو برآرد همی صفیر
ماغان به ابر نعره برآرند از آبگیر.
منوچهری .
درخت و مرغ شدند از پی تو باغ بباغ
یکی گشاده نقاب و یکی کشنده صفیر.
مسعودسعد.
بلبلی را که سینه بخراشد
از دم او صفیر نتوان یافت .
خاقانی .
صفیر صلصل و لحن چکاوک و ساری
نفیرفاخته و نغمه ٔ هزارآوا.
خاقانی .
بلبل اینک صفیر مدح شنو
گندنا سوی حقه باز فرست .
خاقانی .
گفت به دستور چه دم می زنند
چیست صفیری که بهم می زنند.
نظامی .
صفیر مرغ و نوشانوش ساقی
ز دلها برده اندوه فراقی .
نظامی .
شد صفیر باز جان در برج دین
نعره های لااحب الافلین .
مولوی .
هم صفیر و خدعه ٔ مرغان توئی
هم بلیس و ظلمت کفران توئی .
مولوی .
زآنکه صیاد آورد بانگ صفیر
تا فریبد مرغ را آن مرغ پیر.
مولوی .
حیف باشد صفیربلبل را
که زفیر خر ازدحام کند.
سعدی .
صفیر بلبل شوریده و نفیر هزار
برای وصل گل آمد برون ز بیت حزن .
حافظ.
من آن مرغم که هر شام و سحرگاه
ز بام عرش می آید صفیرم .
حافظ.
|| سوت سوتک . (مجله ٔ موسیقی شماره ٔ4 ص 68). || (مص ) آواز کردن مرغ . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ). || بانگ کردن . (منتهی الارب ). || بانگ کردن خر را وخواندن او را بسوی آب تا بخورد. (منتهی الارب ).
صفیر. [ ص َ ] (عبری ، اِ) علامت استهزا و ریشخند است . (حزقیال 27:36، کتاب میکاه 6:16) (قاموس کتاب مقدس ). || علامت ندا نمودن و خواندن است . (اشعیا 5:26 و 7:18، زکریا10:8) (قاموس کتاب مقدس ). || یکی از الفاظی است که افاده ٔ تحقیر نماید. (ایوب 27:23، اول پادشاهان 9:8، ارمیا 19:8، حزقیال 27:36، میکاه 6:16). و از برای وضع احضار نوکر نیز در مشرق زمین معمول و متداول است . (اشعیا 5:26، 7:18، زکریا 10:8) (قاموس کتاب مقدس ).
صفیر. [ ص َ] (اِخ ) نام وی شمشاد و از مردم قم است . از اوست :
دلم را باز ده پیش تو بیکارست می دانم
ترا زین جنس بیمقدار بسیارست می دانم .
دور نئی که تا کنم شکوه ز درددوریت
آه که میکشد مرا هجر تو در حضور تو.
(آتشکده ٔ آذرذیل شعرای قم ) (قاموس الاعلام ترکی ).
فرهنگ عمید
۱. صدای ممتدی که خالی از حروف هجا باشد و از میان دو لب یا از آلتی خارج شود.
٢. سوت.
٣. (موسیقی ) نوعی ساز بادی.
* صفیرِ راک: (موسیقی ) گوشه ای در دستگاه ماهور.
* صفیر زدن: (مصدر متعدی ) [قدیمی]
۱. صدا زدن.
۲. (مصدر لازم ) سوت زدن، سوت کشیدن: اسبی که صفیرش نزنی می نخورد آب / نی مرد کم از اسب و نه می کمتر از آب است (منوچهری: ۹ ).
٢. سوت.
٣. (موسیقی ) نوعی ساز بادی.
* صفیرِ راک: (موسیقی ) گوشه ای در دستگاه ماهور.
* صفیر زدن: (مصدر متعدی ) [قدیمی]
۱. صدا زدن.
۲. (مصدر لازم ) سوت زدن، سوت کشیدن: اسبی که صفیرش نزنی می نخورد آب / نی مرد کم از اسب و نه می کمتر از آب است (منوچهری: ۹ ).
۱. صدای ممتدی که خالی از حروف هجا باشد و از میان دو لب یا از آلتی خارج شود.
٢. سوت.
٣. (موسیقی) نوعی ساز بادی.
⟨ صفیرِ راک: (موسیقی) گوشه‌ای در دستگاه ماهور.
⟨ صفیر زدن: (مصدر متعدی) [قدیمی]
۱. صدا زدن.
۲. (مصدر لازم) سوت زدن؛ سوت کشیدن: ◻︎ اسبی که صفیرش نزنی می‌نخورد آب / نی مرد کم از اسب و نه می کمتر از آب است (منوچهری: ۹).
جدول کلمات
صدای پرندگان
پیشنهاد کاربران
صدای بلند🍵
کاربرد در جمله :
آن که او آواز مرغ آموخته است ، او مرغ نیست ، صیاد مرغان است ، بانگ و صفیری می کند تا او را مرغ دانند
کاربرد در جمله :
آن که او آواز مرغ آموخته است ، او مرغ نیست ، صیاد مرغان است ، بانگ و صفیری می کند تا او را مرغ دانند
نام خواننده ای فارسی زبان در سبک رپ که در گروه موسیقی ملّی فعالیت می کند.
صدا زدن -
کسی را صدا زدن
تورا ز کنگره ی عرش می زنند صفیر
ندانمت که درین دامگه چه افتاده است
کسی را صدا زدن
تورا ز کنگره ی عرش می زنند صفیر
ندانمت که درین دامگه چه افتاده است
بانگ و فریاد، ، آواز
صدای بلند و تیز
کلمات دیگر: