صفیر زدن

انبوب

( مصدر ) سوت کشیدن .

صفیر زدن. [ ص َ زَ دَ ] ( مص مرکب ) شخولیدن. سوت زدن. سوت کشیدن. مکاء :
چون صفیری بزند کبک دری در هزمان
بزند لقلق بر کنگره بر ناقوسی.اسبی که صفیرش نزنی می نخورد آب
نه مرد کم از اسب و نه می کمتر از آبست.گر شیرخواره لاله سرخست پس چرا
چون شیرخواره بلبل کوهی زند صفیر.چون صفیرش زنی کژت نگرد
اسب کو را نظر بر آبخوریست.بال بگشا و صفیر از شجر طوبی زن
حیف باشد چو تو مرغی که اسیر قفسی.ترا ز کنگره عرش می زنند صفیر
ندانمت که در این دامگه چه افتاده ست.رجوع به صفیر شود.