خشانیدن

( مصدر ) ۱ - با دندان زخم کردن ریش کردن بدندان . ۲ - خاییدن .

(خَ دَ ) (مص م . ) ۱ - با دندان زخم کردن . ۲ - خاییدن .

خشانیدن. [ خ َ دَ ] ( مص ) بدندان ریش کردن. ( برهان قاطع ) :
دریا دو چشم و بر دل آتش همی فزاید
مردم میان دریا وآتش چگونه باید
بی شک نهنگ دارد دل را همی خشاید
ترسم که ناگوارد کایدون نه خرد خاید.رجوع به خشا شود.