عشقبازی

( عشقبازی(با جمع هم میاید ) ) قضیة

عمل عشقباز عاشقی شهوت پرستی .

( ~ . ) [ ع - فا. ] (حامص . ) ۱ - اظهار محبت عاشقانه ، عشق ورزی . ۲ - رابطة جنسی ، معاشقه .

عشق بازی. [ ع ِ ] ( حامص مرکب ) عمل عشقباز. عاشقی. غَزَل. ( منتهی الارب ). عشق ورزی. معاشقه. مغازله. تصابی. مهرورزی :
عشقبازی کن و سیکی خور و برخند بر آن
که تو را گوید سیکی مخور و عشق مباز.دل دوش هزار چاره سازی میکرد
با وعده دوست عشق بازی میکرد.تا ز حسن عهد تو آوازه شد در شرق و غرب
آسمان با عشقبازی عهد وپیمان تازه کرد.گفتا زبرای عشقبازی
ببْریدستند موی بهمان.چو مجنون سر مکش در عشقبازی
چو لیلی پاک شو در چاره سازی.چنین فصلی بدین عاشق نوازی
خطا باشد خطا، بی عشقبازی.جهان عشق است و دیگر زرق سازی
همه بازیست الاّ عشقبازی.هین مکش هر مشتری را تو به دست
عشقبازی با دو معشوقه بد است.هر کسی را نتوان گفت که صاحب نظراست
عشقبازی دگر ونفس پرستی دگر است.عشقبازی چیست سردر پای جانان باختن
با سر اندر کوی دلبر عشق نتوان باختن.که سعدی راه و رسم عشقبازی
چنان داند که در بغداد تازی.اگرچه حسن تو از عشق غیر مستغنی است
من آن نیَم که ازاین عشقبازی آیم باز.گه چون نسیم با گل راز نهفته گفتن
گه سرّ عشقبازی از بلبلان شنیدن.در طریق عشقبازی امن و آسایش بلاست
ریش باد آن دل که با درد تو خواهد مرهمی.تغنّی ، تغنیة؛ عشقبازی کردن با زنان. دعفشة؛ عشقبازی کردن. مهانغة؛ عشقبازی کردن با زن. ( منتهی الارب ).

عمل عشق باز، عاشقی.