عبدالله بن محمد تعایشی

عَبدُالله بن محمد تَعائِشی (۱۸۶۴ـ۱۸۹۹)
حاکم سودان از ۱۸۸۵. خلیفه و جانشین مهدی محمد احمد، رهبر اسلامی سودان شد. در نبردی در «اُمّ دُرمان» از نیروهای انگلیسی به فرماندهی ژنرال کیچنر شکست خورد (۱۸۹۸) و یک سال بعد در جنگ کشته شد (۱۸۹۹)؛ او پیروان مهدی را مهار کرد و حکومتش بر شالودۀ یک دیوان سالاری رسمی قرار داشت.

[ویکی فقه] تَعایِشی، عبداللّه بن محمد، رهبر حکومت مهدیون در سودان ، بعد از مهدی سودانی است.
تعایشی به سال ۱۲۶۲ در تُرداتِ سودان، در جنوب غربیِ ایالت دارفور ، در خانواده ای مذهبی از طایفه تَعایشه به دنیا آمد.
علوم دینی را در حد امکانات خانواده اش فراگرفت.

مهدی سودانی
در سودان آن روز، انتظار برای ظهور مهدی اندیشه ای رایج بود، و تعایشی در جوانی با زُبیر رَحمه منصور ــ که در ۱۲۹۱ دارفور را تصرف کرد ــ به عنوان «مهدی» بیعت کرد، هر چند زبیر حاضر به پذیرش این عنوان نشد.
تعایشی با شنیدن آوازه محمداحمد ملقب به مهدی سودانی، به سمت شرق شتافت و در ۱۲۹۷ در جزیره اَبّا، در نیل سفید، به او پیوست و جزو مریدان وی شد.

← توجه ویژه
اندکی بعد از این فتح، مهدی در همان سال درگذشت و عبداللّه، با استفاده از مشروعیتی که مهدی به او بخشیده بود و نیز با بهره گیری از قدرت و نفوذ خود، موفق شد که بر سه خلیفه دیگر، به ویژه خلیفه چهارم، که از خویشاوندان مهدی بودند پیشی گیرد و وارث حکومتی شود که از دارمحاس تا نیل علیا و از دریای سرخ تا دارفور را در بر می گرفت.
آنچه مهدی برای جانشین خود گذاشت حکومتی ابتدایی برخاسته از اصول اعتقادی و دینی در سرزمینی وسیع بود که آثار جنگ های دوران مهدی در آن آشکار شده بود و از سوی دیگر شور و حرارت اولیه جنبش مهدیه نیز فروکش کرده بود.

← ادعای سروری
...