عبید بن ابرص

عبید بن ابرص فرزند ابرص (... - ۷ هـ = ... - ۶۲۸ م)، نام کامل وی: ( عبید بن الأبرص بن حنتم بن عوف بن جشم الأسدی) . وی از شاعران طبقهٔ یکم دوران جاهلی بود. ویکی از شعراء (المُعَلقات) مشهور آن دوران بود. . و معاصر امرؤالقیس بود، وباوی مناظرات ومناقضات عدیدی دارد. «عبید» عمری طولانی آورد.
این چند بیت از مطلعهٔ معلقهٔ مشهور «عبید بن الأبرص» که به معلقهٔ (أقفـرَ من أهلهِ مَلْحـوبُ) معروف است:
«عبید بن الأبرص» یکی از زیرکان مشهور عرب.
«عبید بن ابرص» سر أنجام بدست نعمان بن منذر ابن ماء السماء، پادشاه حیره کشته شد.

عَبِید بن اَبرَص (۵۰۰م)
شاعر عرب در عصر جاهلیت. پس از کشته شدن حُجر، ملک کِنده، در عصیان قبیلۀ اسد (۵۳۰ م) و کمربستن پسرش امرؤالقیس به خونخواهی پدر، عبید سخنگوی قبیلۀ خود (اسد) شد. معدود اشعار باقی مانده از عبید، آگاهی هایی ارزشمند دربارۀ تاریخ شعر متقدم عربی به دست می دهد. مهم ترین شعر او قصیده ای است که تبریزی در معلقّات خود ضبط کرده است. اشعار امرؤالقیس از لحاظ تخیل با شعر عبید تشابه فراوان دارد.