[ویکی شیعه] غریب القرآن. غَریب القرآن، علم و فن آشنایی با واژه هایی در قرآن که به دلایلی همچون سابقه ذهنی، عادت ها، تحولات اجتماعی در زبان و اجزای آن، در نظر مسلمانان مشکل و پیچیده جلوه کرد ه است. برای پیدایش الفاظ غریب در قرآن، علت هایی از جمله، مهاجرت اقوام غیر عرب، به کار گیری واژه های اقوام مختلف در قرآن و فاصله گرفتن از زمان وحی ذکر کرده اند. کتاب های متعددی درباره موضوع غریب القرآن نوشته و همین امر، موجب توسعه واژگانی در حوزه غریب القرآن شده است. زَرکَشی، درباره اهمیت آشنایی با غریب القرآن می گوید: کسی که آشنایی با این فن نداشته باشد، نمی تواند درباره قرآن اظهار نظری داشته باشد.
غریب القرآن، علم و فن آشنایی با واژه هایی در قرآن که به دلایلی همچون عادات، سابقه ذهنی، تحولات اجتماعی در زبان و جز آن در نظر مسلمانان مشکل و پیچیده جلوه کرده اند.واژه غریب در لغت به معنای عجیب، پیچیده و دور از ذهن است. به گونه ای که انسان در فهم آن با مشکل مواجه شود. لذا واژه های معدودی از قرآن به این معنا غریب هستند. اما در اصطلاح، به معنی واژگان نامانوس و بیگانه نیست.
نقل کرده اند، اگر واژه های غریب القرآن، به همان ۲۰۰ مورد مسائل نافع بن ازرق محدود می شد مشکلی پیش نمی آمد، اما کتاب هایی که بعدها با عنوان غریب القرآن نوشته شد به مرور واژه های بیشتری از قرآن را شامل شد تا آنجا که کتاب های غریب القرآن به فرهنگ لغت و لغتنامه تبدیل شدند.
wikishia: علی بن محمد عدوی از
علمای شیعه در عصر خویش،
ادیب و نحوی مفسر است.
غریب القرآن از شیخ ابوالحسن علی (زنده در ۳۷۷ ق) فرزند محمد عدوی شمشاطی از علمای شیعه در عصر خویش، ادیب و نحوی مفسر.وی از مردم شهر شمشاط است که
یاقوت حموی آن را واقع در سرزمین شرق شط فرات می خواند و
ابن ندیم آن را از شهرهای مرزی
ارمنستان یاد کرده است.وی نـخـست معلم ابوتغلب بن ناصرالدوله و برادرش بود سپس ندیمشان گردید ابن ندیم هنگام در تـالـیـف الفهرست (۳۷۷ ق) می نویسد که وی هنوز در قید حیات است و او را شعاری دارای محفوظات بسیار و
روایات زیاد نقل کرده است.ابوالعباس نجاشی بیش از سی و پنج عنوان از مؤلفات او را که مجاز به روایت آنها می باشد یاد کرده است.تفسیر مورد بحث در یک جلد به
زبان عربی و به شیوه ادبی است که به تفسیر کلمات و آیات غریب و مشکل قرآن کریم پرداخته است.
