فرامرز شریفی

فرامرز شریفی معمار ایرانی است.
خانه در سعدآباد، ۱۳۵۶
مجموعه مسکونی گرامی، ۱۳۶۵
ساختمان مسکونی در کامرانیه، ۱۳۶۹
مجموعه مسکونی در احتشامیه، ۱۳۶۹
مجموعه مسکونی ندا، ۱۳۷۰
خانه دیباجی، محمودیه، تهران، ۱۳۷۱
خانه امیری، دزاشیب، تهران، ۱۳۷۵
ساختمان مسکونی در نیاوران، ۱۳۷۶
ساختمان اداری کردستان، تهران، ۱۳۸۲
دفتر کار برای یک همکار، محمودیه، تهران، ۱۳۸۳
شریفی در سال ۱۳۳۴ وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و در سال ۱۳۴۲ با درجه عالی از این دانشکده فارغ التحصیل شد. او از سال ۱۳۴۷ تا ۱۳۷۲ با مهندسان مشاور آرتیمان همکاری می کرد و از سال ۱۳۷۲ فعالیت حرفه ای مستقل خود را آغاز نمود. او همچنین از سال ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۱ عضو کمیته معماری حوزه معاونت شهرسازی و معماری شهرداری تهران بوده است.
او داوری چند دوره «جایزه بزرگ معمار» را نیز در کارنامه فعالیت های خود دارد.
آثار فرامرز شریفی متاثر از اندیشه های معمارانی چون ماریو بوتا، رنزو پیانو، مایکل گریوز، کارلو اسکارپا و هوشنگ سیحون است. شش سال تحصیل زیر نظر هوشنگ سیحون در دانشکده هنرهای زیبا، تجربه پرباری را برای شریفی به همراه داشته است. او اخلاق در طراحی معماری، استفاده بجا و درست از مصالح و سادگی مینیمالیستی در طرح را از سیحون آموخته است.

فرامرز شریفی (تهران 1315ش- )
معمار ایرانی.پس از گذراندن دوره های تحصیلات ابتدایی و دبیرستان، در سال ۱۳۳۴ وارد دانشکده ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران و در سال ۱۳۴۲ با درجه ی عالی از این دانشکده فارغ التحصیل شد. شهرتش در پیش طرح، مخصوصاً کشیدن ماشین زبان زد بود، اما در حال حاضر از صدها پیش طرح خود در طول چند دهه کار حرفه ای، تنها تعداد اندکی را حفظ کرده است. آثار شریفی تحت تاثیر سبک معماران برجسته ایچون ماریو بوتا، رنزو پیانو، مایکل_گریوز، کارلو اسکارپا و هوشنگ_سیحون است. ۶ سال تحصیل و کار در آتلیه ی هوشنگ سیحون (در دانشکده ی هنرهای زیبا) باعث شدکه استفاده ی به جا از مصالح و سادگی مینیمالیستی پروژه هایش را از سیحون بیاموزد. آثار او، تلفیقی از سبک های کلاسیک و مدرن است. همچنین، آجر متریال اصلی نمای بیش تر عمارت هایی است که شریفی ساخته است.
او از سال 1347 تا 1372 در دفاتر مهندسی مشاور آرتیمان و از سال 1372 در دفتر شخصی خودش به کار مشغول بوده است. فرامرز شریفی در سال 1379 به دریافت نشان پیرنیا و لوح تقدیر و سپاس از جشن شصتمین سال تاسیس دانشکده ی هنرهای زیبا و در سال 1381 به رتبه ی پنجم جایزه بزرگ معمار نایل آمده است. از سال 1379 تا 1381 نیز او عضو کمیته ی معماری (حوزه ی معاونت شهرسازی و معماری شهرداری تهران) بوده استو داوری چند دوره جایزه بزرگ معمار را نیز در کارنامه ی فعالیت های خود دارد.
شریفی در طی نزدیک به 50 سال فعالیت، بیشاز 150 پروژه ی خصوصی را طراحی و اجرا کرده است که از آن جمله می توان به این موارد اشاره نمود: خانه ای در سعدآباد (زمان اتمام: 1356)، مجموعه ی مسکونی گرامی(زمان اتمام: 1365)، ساختمان مسکونی کامرانیه (اجرا از 1369 تا 1372)، مجموعه ی مسکونی ندا (زمان اتمام: 1370)، خانه ی دیباجی (اجرا: 1371- 1372)، خانه ی امیری دزاشیب (زمان اتمام: 1375)، ساختمان مسکونی نیاوران (زمان اتمام: 1376)، ساختمان اداری کردستان (زمان اتمام: 1382)، ویلای مشاء (زمان اتمام: 1385) و ویلای گلندوک (زمان اتمام: 1384).
منابع
http://iacenter.ir/index.aspx?pageid=387&p=1