( ~. کِ دَ ) [ ع - فا. ] (مص ل . ) شراب خوردن .
رطل کشیدن
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
رطل کشیدن. [ رَ ک َ / ک ِ دَ ] ( مص مرکب ) شراب خوردن. ( یادداشت مؤلف ) :
می کشم رطل عشق تا بغداد
هم کشم گرز سر بدر گردد.
چون رطل طرب کشی دمادم.
می کشم رطل عشق تا بغداد
هم کشم گرز سر بدر گردد.
خاقانی.
جان خاک شود به طمع جرعه چون رطل طرب کشی دمادم.
خاقانی.
کلمات دیگر: