فراپالایش

تراوش از فیلتری که قادر است ذرات بسیار ریز (اولترامیکروسکوپیک) را از خود عبور دهد را فراپالایش یا اولترافیلتراسیون (Ultra-filtration) می نامند.
عامری. الهام. اصول و کاربردهای فرایند غشایی تراوش تبخیری.
فراپالایش با بهره گیری از غشاها انجام می شود و از این نوع غشا برای جداسازی ماکرومولکول هایی با اندازه ۲۰ تا ۱۰۰۰ انگستروم استفاده می شود. تمام نمک های حل شده و مولکول های کوچکتر از این محدوده از غشا عبور می کنند. در این روش جداسازی کلوئیدها، پروتئین ها، مواد میکروبی بیماری زاو مولکول های آلی بزرگ که وزن مولکولی آن بین ۱۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰۰ است انجام می شود.
بطور کلی محلول هایی که در پشت غشاها جریان می یابند، مواد برگشتی یا «فاز ماندگار»، نامیده می شوند. آنچه از آن عبور می نماید، تراویده یا «فاز عبوری» به شمار می آید.
یکی از کاربردهای رایج فراپالایش (UF)، استفاده از آن برای تغلیظ شیر به منظور تولید پنیر می باشد. پروتئین تغلیظ شده آب پنیر که با استفاده از فرایند فراپالایش از آب پنیر تولید می شوند با درصدهای مختلف پروتئین، دارای خواص کاربردی زیادی می باشند. این خواص، استفاده از کنسانتره های پروتئینی آب پنیر را در فرمولاسیون فراورده های غذایی مقدور می سازد. ارزش تغذیه ای محصول نیز با استفاده از این روش بهبود می یابد، زیرا پروتئین های آب پنیر، درون بافت پنیر حفظ می شوند.

فَراپالایش (ultrafiltration)
فرآیند جداسازی مواد محلول، بر پایه اندازۀ مولکولی آن ها. به این منظور، محلول را از خلال پرده ای منفذدار می گذرانند که فقط مولکول های حل شدۀ کوچک از آن عبور می کنند و مولکول های بزرگ نمی توانند از آن بگذرند.