قافله خوار

( صفت ) آنکه قافله را بکام خود کشد قافله اوبار .

قافله خوار. [ ف ِ ل َ / ل ِ خوا / خا ] ( نف مرکب ) که قافله را به کام خود میکشد. قافله اوبار :
قافله هرگز نخورد و راه نزد باز
باز جهان رهزن است و قافله خوار است.