لغت نامه دهخدا

فدکی . [ ف َ دَ ] (ص نسبی ) نسبت به قریه ای است که در نزدیکی مدینه واقع شده . (سمعانی ). رجوع به فدک شود.

فدکی . [ ف َ دَ ] (ص نسبی ) نسبت به قریه ای است که در نزدیکی مدینه واقع شده . (سمعانی ). رجوع به فدک شود.

<div class="boxBd">فدکی. [ ف َ دَ ] ( ص نسبی ) نسبت به قریه ای است که در نزدیکی مدینه واقع شده. ( سمعانی ). رجوع به فدک شود. <hr>فدکی. [ ف َ دَ ] ( اِخ ) ابن اعبد، پدر میا، مادر عمروبن الاهتم. ( منتهی الارب ).</div>

فدکی. [ ف َ دَ ] ( ص نسبی ) نسبت به قریه ای است که در نزدیکی مدینه واقع شده. ( سمعانی ). رجوع به فدک شود. فدکی. [ ف َ دَ ] ( اِخ ) ابن اعبد، پدر میا، مادر عمروبن الاهتم. ( منتهی الارب ).