( فر آشوبیدن ) بر آشوبیدن . بر آشفتن
فر اشوبیدن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( فرآشوبیدن ) فرآشوبیدن. [ ف َ دَ ] ( مص مرکب ) برآشوبیدن. برآشفتن. فرآشفتن :
چون کار جهان چنین فراشوبد
سر برکند از جهان جهانداری.
چون کار جهان چنین فراشوبد
سر برکند از جهان جهانداری.
ناصرخسرو.
رجوع به فرآشفتن شود.کلمات دیگر: