( مصدر ) گریزاندن .
فرا راندن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
فراراندن. [ ف َ دَ ] ( مص مرکب ) به پیش راندن. رجوع به فرا شود.
فراراندن. [ ف َ دَ ] ( مص جعلی ) ( از: فرار + َاندن ) مصدر جعلی از فرار عربی. گریزاندن. ( یادداشت بخط مؤلف ).
فراراندن. [ ف َ دَ ] ( مص جعلی ) ( از: فرار + َاندن ) مصدر جعلی از فرار عربی. گریزاندن. ( یادداشت بخط مؤلف ).
کلمات دیگر: