عجف. [ ع َ ] ( ع مص ) بازداشتن خود را از خوردن با وجود گرسنگی تا دیگری را بخوراند یا سیر خورانیدن طعام خود را. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || صابر داشتن نفس خود را بر تیمار بیمار. ( اقرب الموارد ). || برداشت نمودن از کسی و مؤاخذه نکردن. || لاغر کردن ستور را. || جدا شدن از کسی و دور ماندن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || بردبار گردانیدن نفس را. ( منتهی الارب ).
عجف. [ ع َ ج َ ] ( ع اِمص ) لاغری. ( غیاث اللغات ) ( منتهی الارب ) ( بحرالجواهر ). || ( مص ) لاغر شدن. ( تاج المصادر ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
عجف. [ ع َ ج ِ ] ( ع ص ) لاغر. ( از اقرب الموارد ).
عجف. [ ع َ ج َ ] ( ع اِمص ) لاغری. ( غیاث اللغات ) ( منتهی الارب ) ( بحرالجواهر ). || ( مص ) لاغر شدن. ( تاج المصادر ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
عجف. [ ع َ ج ِ ] ( ع ص ) لاغر. ( از اقرب الموارد ).