کلمه جو
صفحه اصلی

عجد

فرهنگ فارسی

جمع عجده

لغت نامه دهخدا

عجد. [ ع ُ ] (ع اِ) مویز یا میوه ای که به مویز ماند. || دانه ٔ انگور. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).


عجد. [ ع َ ] ( ع اِ ) دانه مویز یا مویز پست هیچکاره. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || حب انگور. ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ). || میوه ای است که به مویز ماند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

عجد. [ ع ُ ] ( ع اِ ) مویز یا میوه ای که به مویز ماند. || دانه انگور. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

عجد. [ ع َ ج َ ] ( ع اِ ) ج ِ عجدة. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). رجوع به عجدة شود.

عجد. [ ع َ ] (ع اِ) دانه ٔ مویز یا مویز پست هیچکاره . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || حب انگور. (اقرب الموارد) (آنندراج ). || میوه ای است که به مویز ماند. (منتهی الارب ) (آنندراج ).


عجد. [ ع َ ج َ ] (ع اِ) ج ِ عجدة. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). رجوع به عجدة شود.



کلمات دیگر: