جربی است در باطن جفن که سخت درشت شده باشد .
طراخودوطیس
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
طراخودوطیس. [ طَ ] ( معرب ، اِ ) جربی است در باطن جفن که سخت درشت شده باشد. ( بحر الجواهر نسخه خطی کتابخانه مؤلف ). و در بحر الجواهر چاپی «طراحودوطیس » آمده است.
کلمات دیگر: