آنکه قافیه سازد
قافیه اندیش
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
قافیه اندیش. [ ی َ / ی ِاَ ] ( نف مرکب ) آنکه قافیه سازد. شاعر :
خوش نشین ای قافیه اندیش من
قافیه ی ْ دولت توئی در پیش من.
خوش نشین ای قافیه اندیش من
قافیه ی ْ دولت توئی در پیش من.
مولوی.
کلمات دیگر: