( میناثة ) میناثة. [ ث َ ]( ع ص ) مِئْناثَة. ( آنندراج ). رجوع به مئناثة شود.
میناثه
لغت نامه دهخدا
میناثة. [ ث َ ](ع ص ) مِئْناثَة. (آنندراج ). رجوع به مئناثة شود.
( مئناثة ) مئناثة. [ م ِءْ ث َ ] ( ع ص ) شمشیر کند. ( منتهی الارب ). سیف مئناثة؛ شمشیر کند. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
مئناثة. [ م ِءْ ث َ ] (ع ص ) شمشیر کند. (منتهی الارب ). سیف مئناثة؛ شمشیر کند. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
کلمات دیگر: