ماده تباهیده

ماده تباهیده ماده ای است که چگالی آن به طرز غیر معمولی زیاد است، به گونه ای که عامل اصلی فشار آن را می توان به اصل طرد پاولی نسبت داد. فشار حفظ شده توسط بدنه یک جسم تباهیده را فشار تباهیدگی می نامند و از آنجا ناشی می شود که بنا بر اصل طرد پاولی ذرات تشکیل دهنده نمی توانند وضعیت های کوانتومی یکسانی را اشغال کنند.