مختصات: ۳۵°۴۱′۱۶″شمالی ۵۱°۲۳′۵۸″شرقی / ۳۵٫۶۸۷۷۳۸°شمالی ۵۱٫۳۹۹۴۸۵°شرقی / 35.687738; 51.399485
سناتورها چند آپارتمان برای پذیرایی از مهمانان خود دارند و ابزارهای آبدارخانه نوین و در دنیا بی مانند است.
بلندای ساختمان کاخ از سطح زمین بیش از سی و دو متر است.
محوطه باغ کاخ شانزده هزار متر مربع است که شش هزار متر آن زیربنای کاخ شکوهمند سنا است.
در آذین بندی نمای برونی کاخ روی هم رفته ده هزار متر مربع سنگ مرمر بکار رفته است که از بهترین نوع سنگ مرمر دنیاست.
ساخت و ساز کاخ سنا نزدیک به چهار سال به درازا انجامید و در این زمان هر روز دویست و پنجاه تن کارگر و معمار بکار آن مشغول بوده اند.
کاخ سنا یا ساختمان مجلس سنا (از سال ۱۳۶۲ تا ۱۳۸۰ ساختمان مجلس شورای اسلامی) بنایی مربوط به دوره پهلوی دوم است که در میان سال های ۱۳۳۲ تا ۱۳۳۷ خورشیدی در بخش شمالی خیابان سپه (خیابان امام خمینی کنونی) تهران، روبروی دانشکده افسری (دانشگاه افسری امام علی) و در نزدیکی کاخ مرمر ساخته شد. این ساختمان برای برگزاری نشست های مجلس سنای ایران ساخته و اختصاص داده شده بود و پس از انقلاب ۱۳۵۷ برای نزدیک به بیست سال به مجلس شورای اسلامی واگذار شد و برای برگزاری نشست های علنی و کمیسیون ها و کارهای اداری مورد بهره برداری قرار گرفت. این اثر با نام ساختمان مجلس شورای اسلامی در تاریخ ۲۵ آبان ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۳۷۳۹ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
به دلیل اینکه پیشتر محلی برای برگزاری نشست های مجلس سنا در نظر گرفته نشده بود، در سالهای نخستین جلسات سنا در عمارت مجلس شورای ملی تشکیل می شد. پس از انحلال مجلس در سال ۱۳۳۱ و گشایش دوباره آن در ۱۳۳۲ سناتورها بر آن شدند که هرچه زودتر جایگاهی اختصاصی برای مجلس سنا بر پا کنند. به همین سبب برخی از سناتورها با تلاش بسیار و با همراهی محمدرضا شاه پهلوی، کاخ علیرضا پهلوی را خریداری کردند و به مجلس سنا اختصاص دادند، و از اسفند ۱۳۳۳ به بعد نشست های سنا در آنجا تشکیل شد. اما چون در کاخ جدید نیز محل مناسبی برای ادارات، کتابخانه و سایر تشریفات مربوطه وجود نداشت تصمیم گرفته شد ساختمان جدیدی در کنار کاخ علیرضا احداث شود. این بنا تا سال ۱۳۵۷ برای نشست های مجلس سنا مورد استفاده قرار می گرفت.
در ماهنامه گلبانگ درباره این ساختمان توضیحات جالبی داده شده است. در این ماهنامه که مخصوص دانشجویان ایرانی در برونمرز بود کوشیده شده است که اطلاعاتی از جزئیات این ساختمان به آنان داده شود. مسعود برزین در شناسنامه مطبوعات ایران از ۱۲۱۵ تا ۱۳۵۷ شمسی در معرفی گلبانگ نوشته است: ماهنامه تاریخی، ادبی و هنری ویژه دانشجویان ایرانی مقیم خارج از کشور. از انتشارات سازمان سمعی و بصری اداره کل هنرهای زیبای کشور (وزارت فرهنگ و هنر). سال ۱۳۴۰ش. ۱۹۶۱م.
سناتورها چند آپارتمان برای پذیرایی از مهمانان خود دارند و ابزارهای آبدارخانه نوین و در دنیا بی مانند است.
بلندای ساختمان کاخ از سطح زمین بیش از سی و دو متر است.
محوطه باغ کاخ شانزده هزار متر مربع است که شش هزار متر آن زیربنای کاخ شکوهمند سنا است.
در آذین بندی نمای برونی کاخ روی هم رفته ده هزار متر مربع سنگ مرمر بکار رفته است که از بهترین نوع سنگ مرمر دنیاست.
ساخت و ساز کاخ سنا نزدیک به چهار سال به درازا انجامید و در این زمان هر روز دویست و پنجاه تن کارگر و معمار بکار آن مشغول بوده اند.
کاخ سنا یا ساختمان مجلس سنا (از سال ۱۳۶۲ تا ۱۳۸۰ ساختمان مجلس شورای اسلامی) بنایی مربوط به دوره پهلوی دوم است که در میان سال های ۱۳۳۲ تا ۱۳۳۷ خورشیدی در بخش شمالی خیابان سپه (خیابان امام خمینی کنونی) تهران، روبروی دانشکده افسری (دانشگاه افسری امام علی) و در نزدیکی کاخ مرمر ساخته شد. این ساختمان برای برگزاری نشست های مجلس سنای ایران ساخته و اختصاص داده شده بود و پس از انقلاب ۱۳۵۷ برای نزدیک به بیست سال به مجلس شورای اسلامی واگذار شد و برای برگزاری نشست های علنی و کمیسیون ها و کارهای اداری مورد بهره برداری قرار گرفت. این اثر با نام ساختمان مجلس شورای اسلامی در تاریخ ۲۵ آبان ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۳۷۳۹ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
به دلیل اینکه پیشتر محلی برای برگزاری نشست های مجلس سنا در نظر گرفته نشده بود، در سالهای نخستین جلسات سنا در عمارت مجلس شورای ملی تشکیل می شد. پس از انحلال مجلس در سال ۱۳۳۱ و گشایش دوباره آن در ۱۳۳۲ سناتورها بر آن شدند که هرچه زودتر جایگاهی اختصاصی برای مجلس سنا بر پا کنند. به همین سبب برخی از سناتورها با تلاش بسیار و با همراهی محمدرضا شاه پهلوی، کاخ علیرضا پهلوی را خریداری کردند و به مجلس سنا اختصاص دادند، و از اسفند ۱۳۳۳ به بعد نشست های سنا در آنجا تشکیل شد. اما چون در کاخ جدید نیز محل مناسبی برای ادارات، کتابخانه و سایر تشریفات مربوطه وجود نداشت تصمیم گرفته شد ساختمان جدیدی در کنار کاخ علیرضا احداث شود. این بنا تا سال ۱۳۵۷ برای نشست های مجلس سنا مورد استفاده قرار می گرفت.
در ماهنامه گلبانگ درباره این ساختمان توضیحات جالبی داده شده است. در این ماهنامه که مخصوص دانشجویان ایرانی در برونمرز بود کوشیده شده است که اطلاعاتی از جزئیات این ساختمان به آنان داده شود. مسعود برزین در شناسنامه مطبوعات ایران از ۱۲۱۵ تا ۱۳۵۷ شمسی در معرفی گلبانگ نوشته است: ماهنامه تاریخی، ادبی و هنری ویژه دانشجویان ایرانی مقیم خارج از کشور. از انتشارات سازمان سمعی و بصری اداره کل هنرهای زیبای کشور (وزارت فرهنگ و هنر). سال ۱۳۴۰ش. ۱۹۶۱م.
wiki: کاخ سنا