کاخ لینلیتگو

خرابه های کاخ لینلیتگو در شهر لینلیتگو، غرب لوتیان، اسکاتلند، ۱۵ مایل (۲۴ کیلومتر) در غرب ادینبورگ واقع شده است. این کاخ یکی از خوابگاه های اصلی پادشاهان اسکاتلند در سده های ۱۵ و ۱۶ بود. پس از یک پارچگی سیاسی با انگلستان این کاخ کمتر مورد استفاده قرار می گرفت، و در ۱۷۴۶ دچار آتش سوزی شد. امروز این کاخ تاریخی از دیدگاه توریستی مورد توجه است و به صورت یکی از کانون های جذب بازدید کننده، زیر توجه و حمایت بنیاد اسکاتلند تاریخی قرار گرفته است.
گیلی اسکاتلندی: Gleann Iucha
اسکاتلندی: Lithgae
NS996774
در سدهٔ ۱۲ یک سرای سلطنتی در این محوطه وجود داشته است. در سدهٔ ۱۴ نیروهای اشغال گر انگلیسی زیر فرمان ادوارد یکم این سایت را به سازی کرده و به یک پایگاه نظامی ایده آل برای تأمین امنیت مسیرهای تدارکاتی میان دژ ادینبورو و دژ استرلینگ تبدیل کردند. ساختن بنای انگلیسی دژ در مارس ۱۳۰۲ زیر نظارت دو کشیش، ریچارد د وین پُل و هنری د گراوندستون آغاز شد. معمار استاد جیمز سن جورج نیز در اجرای آن حضور داشت. در سپتامبر ۱۳۰۲، ۱۴۰ نفر از زنان و شصت نفر از مردان برای کمک به حفاری خندق به آن جا آورده شدند؛ به مردان روزانه مبلغ دو پنس و زنان یک پنی پرداخت می شد. صد سرباز پیاده هم به عنوان کارگر در درون دژ به کار گرفته شده بودند و کار در طول تابستان سال ۱۳۰۳ ادامه یافت.
در ۱۴۲۴، بخشی از شهر لینلیتگو در یک آتش سوزی بزرگ نابود شد. شاه اسکاتلند جیمز اول بازسازی این کاخ را به عنوان محل اقامت اصلی برای خانواده سلطنتی اسکاتلند آغاز کرد، همچنین شروع به بازسازی کلیسای سنت مایکل که بلافاصله در جنوب کاخ قرار دارد کرد: کلیسا پیش از این به عنوان یک انبار در طول اشغال ادوارد استفاده شده بود.