کادنزا

کادنزا (موسیقی). کادِنزا (ایتالیایی: cadenza) در موسیقی به معنی کادانس یا به طور کلی شیوه ای انفرادی و بداهه پردازانه، یا نوشته شده از پاساژ زینتی با ساز یا آواز است که به صورت تک نوازی یا تک خوانی و معمولاً در یک ریتمِ آزاد توسط نوازندهٔ چیره دست اجرا می شود.
کادانس
در مدت اجرای کادنزا، بخش همراهی ارکستر سکوت خواهد کرد و در صورتی دیگر، ارکستر نت یا آکورد را در بستر یک علامت «فرماتا» حفظ خواهد کرد؛ و بدین ترتیب نماد «فِرماتا» در یک کادنزای بداهه دار در تمام قسمت ها نشان داده می شود. معمولاً کادنزا در فینال قطعه یا اواخر آن در یک بخشِ مهمِ اثر رخ می دهد. همچنین می توان قبل از «کدا» آن را مشاهده کرد.
اصطلاح «کادنزا» اغلب به بخشی از کنسرتو اشاره دارد که در آن ارکستر اجرا را متوقف می کند. در این هنگام سولیست در یک زمان آزاد به تنهایی شروع به نواختن به صورت بداهه یا اجرای نتِ نوشته شده توسط آهنگساز می کند.
گاهی اوقات در کادنزا علاوه بر سولیست، شامل قطعات کوچکی برای سازهای دیگر نیز می شود. به عنوان مثال در «کنسرتو پیانو شماره ۳» اثر سرگئی راخمانینف در جایی است که با یک فلوت تنها، کلارینت و هورن، از آرپژ پیانو استفاده می شود.