ماری کودریکوا (انگلیسی: Marie Kudeříková؛ ۲۴ مارس ۱۹۲۱ – ۲۶ مارس ۱۹۴۳(1943-03-26)) اهل جمهوری چک یک دانشجوی فعال در مقاومت در چکسلواکی در برابر آلمان بود که در سال ۱۹۴۱ توسط گشتاپو دستگیر شد و در یک محاکمه توسط نازی ها به اعدام محکوم شد. او در سال ۱۹۴۳ اعدام شد.
او در زندان ۳۲ نامه نوشت و بعداً تحت عنوان "Zlomky života: listy z vězení" (قسمتهای زندگی: نامه هایی از زندان) منتشر شد. ماری کودریکوا از حامیان عقاید کمونیستی بود؛ و حزب کمونیست چکسلواکی بعدها از میراث وی برای تبلیغات استفاده کرد. داستان زندگی او در فیلم به نمایش درآمد و عشق من به پرستوها توسط کارگردان چک یارومیل ییرش ساخته شد.
کودریکوا در یک خانواده کاتولیک در ونورووی، اسلوواکی زاده شد. پدرش، جوزف کودریکوا، عضو لژیونهای چکسلواکی در روسیه بود و در طول دوره دشوار اشغال چکسلواکی او به طور فعال در فعالیت های ضد آلمانی در جنوب شرقی موراوی شرکت کرد. در آن زمان، دختر بزرگش ماری در سالن ورزش ژیمناستیک دبیرستان شرکت می کرد و در آنجا او با ژولیوس کرامریچ، یکی از حامیان جوان حزب کمونیست که از دانشگاه اسلواکی (۱۹۳۹–۱۹۴۵) به سالن ورزش آمد، دوست شد. تحت نفوذ او، علاقه ای به ایده های مارکسیستی پیدا کرد که باعث اختلاف در خانواده مذهبی او شد. او بعدها گفت: «ژولیوس مبانی تئوریک فعالیت های آینده من را پی ریزی کرد.» هر دوی آن ها در سال ۱۹۴۰ در زمانی که آلمانی ها در بوهم و موراویا تصمیم به بستن دانشگاه های چک کردند، دانشگاه را ترک کردند. کودریکوا برای تحصیل در مدرسه زبان در برنو رفت و ژولیوس را ترک کرد که وی بعداً با درد در نامه های خود به این جدایی اشاره کرد. در آن زمان کودریکوا به اتحادیه جوانان پیوست، سازمانی که ارتباط نزدیکی با سازمان ممنوعه کمیته مرکزی حزب کمونیست داشت. او به سازماندهی تولید نشریات ممنوعه و پوسترها کمک کرد. او حتی یک بار هم سعی کرد یک انبار کارخانه را آتش بزند. بعدها او فعالیت های خود را بر انجام خرابکاری با گروهی از جوانان از شهرها و روستاهای اطراف متمرکز کرد. طی موجی از دستگیری ها در اواسط سال ۱۹۴۱، او یک پناه گاه در روستای برنو پیدا کرد. در پاییز همان سال به برنو رفت و در آنجا به فعالیت های خود در اتحادیه جوانان ادامه داد.
کودریکوا در ۵ دسامبر۱۹۴۱ در روستای برنو دستگیر شد. بازجویی های وی در برنو و پراگ انجام شدند و محاکمه در ۱۶ نوامبر ۱۹۴۲ در وروتسواف (بعدها برسلاو) برگزار شد. هر دو والدین او در دادگاه شرکت کردند. او به اعدام به وسیله سر بریدن محکوم شد. پس از آن او بیش از ۱۰۰ روز را در زندان به انتظار اعدام گذراند.
او در زندان ۳۲ نامه نوشت و بعداً تحت عنوان "Zlomky života: listy z vězení" (قسمتهای زندگی: نامه هایی از زندان) منتشر شد. ماری کودریکوا از حامیان عقاید کمونیستی بود؛ و حزب کمونیست چکسلواکی بعدها از میراث وی برای تبلیغات استفاده کرد. داستان زندگی او در فیلم به نمایش درآمد و عشق من به پرستوها توسط کارگردان چک یارومیل ییرش ساخته شد.
کودریکوا در یک خانواده کاتولیک در ونورووی، اسلوواکی زاده شد. پدرش، جوزف کودریکوا، عضو لژیونهای چکسلواکی در روسیه بود و در طول دوره دشوار اشغال چکسلواکی او به طور فعال در فعالیت های ضد آلمانی در جنوب شرقی موراوی شرکت کرد. در آن زمان، دختر بزرگش ماری در سالن ورزش ژیمناستیک دبیرستان شرکت می کرد و در آنجا او با ژولیوس کرامریچ، یکی از حامیان جوان حزب کمونیست که از دانشگاه اسلواکی (۱۹۳۹–۱۹۴۵) به سالن ورزش آمد، دوست شد. تحت نفوذ او، علاقه ای به ایده های مارکسیستی پیدا کرد که باعث اختلاف در خانواده مذهبی او شد. او بعدها گفت: «ژولیوس مبانی تئوریک فعالیت های آینده من را پی ریزی کرد.» هر دوی آن ها در سال ۱۹۴۰ در زمانی که آلمانی ها در بوهم و موراویا تصمیم به بستن دانشگاه های چک کردند، دانشگاه را ترک کردند. کودریکوا برای تحصیل در مدرسه زبان در برنو رفت و ژولیوس را ترک کرد که وی بعداً با درد در نامه های خود به این جدایی اشاره کرد. در آن زمان کودریکوا به اتحادیه جوانان پیوست، سازمانی که ارتباط نزدیکی با سازمان ممنوعه کمیته مرکزی حزب کمونیست داشت. او به سازماندهی تولید نشریات ممنوعه و پوسترها کمک کرد. او حتی یک بار هم سعی کرد یک انبار کارخانه را آتش بزند. بعدها او فعالیت های خود را بر انجام خرابکاری با گروهی از جوانان از شهرها و روستاهای اطراف متمرکز کرد. طی موجی از دستگیری ها در اواسط سال ۱۹۴۱، او یک پناه گاه در روستای برنو پیدا کرد. در پاییز همان سال به برنو رفت و در آنجا به فعالیت های خود در اتحادیه جوانان ادامه داد.
کودریکوا در ۵ دسامبر۱۹۴۱ در روستای برنو دستگیر شد. بازجویی های وی در برنو و پراگ انجام شدند و محاکمه در ۱۶ نوامبر ۱۹۴۲ در وروتسواف (بعدها برسلاو) برگزار شد. هر دو والدین او در دادگاه شرکت کردند. او به اعدام به وسیله سر بریدن محکوم شد. پس از آن او بیش از ۱۰۰ روز را در زندان به انتظار اعدام گذراند.
wiki: ماری کودریکوا