ماریا تومارکین (انگلیسی: Maria Tumarkin)؛ پدیدآور، تاریخ فرهنگی، نویسنده اهل استرالیا است. او همچنین استاد نویسندگی و تاریخ فرهنگی در دانشگاه ملبورن است.
(۲۰۰۵): Traumascapes (اماکن تراژیک):قدرت و سرنوشت مکان های تغییر یافته براثر تراژدی
(۲۰۰۷): شجاعت
(۲۰۱۰): Otherland: سفری با دخترم
تومارکین در واقع در اوکراین متولد شد. وی «اوکراین را به عنوان بخشی از پروژه مهاجرت یهودیان در سال ۱۹۸۹ هنگامی که یک نوجوان بود، ترک کرد.» تومارکین دارای مدرک کارشناسی و دکترای تاریخ فرهنگی از دانشگاه ملبورن است. هرسه کتابی که نوشته است در فهرست نامزدی جایزه ادبی است. اخیراً، در جای دیگری نامزد جایزه ادبیات برتر ویکتوریا شد، کتاب سن از سال او به عنوان کتاب برتر نیویورک برای جایزه ادبیات انتخاب شد؛ و مقاله او به نام «بدون پوست» در ۲۰۱۵، یکی از پنج فینالیست جایزه ملبورن ۲۰۱۵ به خاطر نوشتن زیر ۲۰٫۰۰۰ کلمه شد.
ماریا تومارکین که در مورد تروما تحقیق می کند. دربارهٔ نیاز مردم به ساخت بنای یادبود یا یادبود در مکانهایی که چیزهای بدی در آنجا اتفاق افتاده است، مانند کشتار، حوادث مرگبار و غیره صحبت می کند.
اماکن تراژیک داستان نیروی اماکنی در سراسر جهان است که سرنوشتی توأم با درد، خشونت و از دست دادن داشته اند. در جهانی که زندگی می کنیم ما در چنین مکان هایی ساکن هستیم، این اماکن به معنی واقعی کلمه در همه جا هستند. آنها اماکن حملات تروریستی، فاجعه های طبیعی و صنعتی، نسل کشی، تبعید، تخریب زیست محیطی و ایستادن جمعی ضربان قلب هاست؛ و این کلید توانایی ماست برای تحمل و درک تراژدی های مدرن و حوادثی که از سر می گذرانیم. حوادث و فجایعی که در برلین، پورت آرتور، بالی، مسکو، سارایوو، نیویورک، شنکسویل، پنسیلوانیا…و غیرو رخ داده.
(۲۰۰۵): Traumascapes (اماکن تراژیک):قدرت و سرنوشت مکان های تغییر یافته براثر تراژدی
(۲۰۰۷): شجاعت
(۲۰۱۰): Otherland: سفری با دخترم
تومارکین در واقع در اوکراین متولد شد. وی «اوکراین را به عنوان بخشی از پروژه مهاجرت یهودیان در سال ۱۹۸۹ هنگامی که یک نوجوان بود، ترک کرد.» تومارکین دارای مدرک کارشناسی و دکترای تاریخ فرهنگی از دانشگاه ملبورن است. هرسه کتابی که نوشته است در فهرست نامزدی جایزه ادبی است. اخیراً، در جای دیگری نامزد جایزه ادبیات برتر ویکتوریا شد، کتاب سن از سال او به عنوان کتاب برتر نیویورک برای جایزه ادبیات انتخاب شد؛ و مقاله او به نام «بدون پوست» در ۲۰۱۵، یکی از پنج فینالیست جایزه ملبورن ۲۰۱۵ به خاطر نوشتن زیر ۲۰٫۰۰۰ کلمه شد.
ماریا تومارکین که در مورد تروما تحقیق می کند. دربارهٔ نیاز مردم به ساخت بنای یادبود یا یادبود در مکانهایی که چیزهای بدی در آنجا اتفاق افتاده است، مانند کشتار، حوادث مرگبار و غیره صحبت می کند.
اماکن تراژیک داستان نیروی اماکنی در سراسر جهان است که سرنوشتی توأم با درد، خشونت و از دست دادن داشته اند. در جهانی که زندگی می کنیم ما در چنین مکان هایی ساکن هستیم، این اماکن به معنی واقعی کلمه در همه جا هستند. آنها اماکن حملات تروریستی، فاجعه های طبیعی و صنعتی، نسل کشی، تبعید، تخریب زیست محیطی و ایستادن جمعی ضربان قلب هاست؛ و این کلید توانایی ماست برای تحمل و درک تراژدی های مدرن و حوادثی که از سر می گذرانیم. حوادث و فجایعی که در برلین، پورت آرتور، بالی، مسکو، سارایوو، نیویورک، شنکسویل، پنسیلوانیا…و غیرو رخ داده.
wiki: ماریا تومارکین