زبان پاک

زبان پاک، ویرایشی از زبان پارسی است که احمد کسروی برای پالایش زبان از دشواری ها و کمبودهای کنونی این زبان و هرچه توانمندتر کردن آن در کتابی با همین نام نمایاند.
آسان سازی زبان پارسی آنچنان که نوآموزان این زبان بتوانند به سادگی آن را بیاموزند.
روا گردانیدن قاعده های زبان.
بسامان کردن زبان و توانا کردن زبان در ساخت واژگان با نمایش پسوندها و پیشوندهای شایسته
پیراستن زبان پارسی از واژگان بیگانه و بهبود بکارگیری کارواژگان (چون حذف کارواژگان یاور، برای نمونه بکارگیری کارواژه «درخواست» به جای ((درخواست کرد))).
بکارگیری درست و به جای زبان و از میان برداشتن بکارگیری نادرست واژگان، زاب ها (صفت ها) و کارواژگان (برای نمونه استفاده نادرست «نگارش» به معنای نوشتن).
ساخت و پراکندن واژگان جدیدی که برابر پارسی درستی ندارند (برای نمونه بکارگیری واژه «شلپ» به عنوان همسنگ «شیرین» که در واقع به معنای ساخته شده از شیر است).
دگرگونی دبیره پارسی به لاتین
... کار زبان را خوار نباید گرفت، هر توده ای که به نیکی می گراید باید زبانش نیز پیراسته و آراسته گردد. زبان آیینهٔ اندیشه هاست، زبان نمونهٔ خویهاست …
اندیشه آغازین طرح این زبان، در پی آشنایی کسروی با زبان جهانیِ اسپرانتو پدید آمد. وی با الهام از اصول واژه سازی و دستوریِ اسپرانتو، دست به ویرایش زبان پارسی زد. کسروی در این زمینه می گوید:
اگر شنیده اید دکتر زامنهوف زبانی به نام اسپرانتو از روی قاعده های دانشی ساخته که آسانی آن شگفت آور است، ما در آراستن فارسی همان قاعده ها را بدیده گرفته ایم و این زبان را بسیار آسان خواهیم گرداند.