زبان توصیف کامپایلر

زبان توصیف کامپایلر یک زبان برنامه نویسی است که برای توسعهٔ کامپایلرها و بر پایهٔ دستور زبان های ضمیمه بنا شده است.
بهینه سازی سراسری
کامپایل های جداگانه
بررسی معنایی ایستا
برنامه نویسی پودمانی
زبان توصیف کامپایلر در سال ۱۹۷۰ طراحی و در سال ۱۹۷۱ توسط Cornelis H. A. Koster در دانشگاه رادبود پیاده سازی شد. ظهور این زبان هم زمان بود با ظهور زبان برنامه نویسی الگول۶۸ و اولین آزمایش زبان توصیف کامپایلر با این زبان انجام شد. این زبان سال ها در دانشگاه صنعتی برلین(غربی) برای درس طراحی کامپایلر تدریس می شد. در کشورهای دیگری نظیر فرانسه، مجارستان و جمهوری دموکراتیک آلمان نیز از این زبان استفاده می شده است. بسیاری از کسانی که از این زبان استفاده می کردند آن را مطابق خواست خود گسترش داده اند.
در سال ۱۹۷۵ با اعمال تغییراتی نسخهٔ جدید این زبان با نام CDL2 تثبیت شد. برای این که این زبان روی ماشین های مختلف قابل اجرا باشد، چند نسخه تولیدکنندهٔ کد برای آن نوشته شد. این زبان ویژگی هایی داشت که نسخهٔ قبلی فاقد آن ها بودند. از قبیل:
این زبان مبانی CDL1 را پابرجا نگه داشته بود، ولی برای اجرای پروژه های بزرگتر مناسب تر بود. بهینه سازی های استفاده شده در این زبان فقط مختص زمان و مکان خود نبودند و در سطح جهانی مطرح شدند.