سُرخدار، زرنب یا سرو ترکستانی (نام علمی: Taxus baccata) نام گونه ای درخت سوزنی برگ است از تیره سرخداریان است.
کتاب: خطیبی، نسرین دخت: جنگل های باستانی شمال، کانون دیده بانان زمین.
کانون دیده بانان زمین (برداشت آزاد با ذکر منبع)
این گونه را می توان میراث زنده و شاهکار جنگل های طبیعی شمال ایران دانست. از نظر تنوع زیستی و حفظ ذخائر ژنتیکی و بوم شناسی یکی از گونه های منحصربه فرد و مهم منطقه هیرکانی و باقی مانده از دوران سوم زمین شناسی است.
سرخدار درختی است سوزنی برگ، سایه پسند و دارای پوست فلس دار. چوب درون آن به رنگ قرمز شاه بلوطی و برگ های آن دائمی و همیشه سبز است که در قسمت پایینی درخشان و براق است و نیاز به خاک مرطوب دارد. بلندی درخت به ۹ تا ۳۰ متر و قطر آن به ۳ متر می رسد. رشد آن بسیار کند و رویش ارتفاعی آن سالانه ۱۰ سانتیمتر است. میوه نوع ماده آن به رنگ قرمز و نوع نر آن برنگ زرد که هر دو غیر سمی است.بذر سرخدار توسط پرندگان از جمله قرقاول پخش می شود. سنجاب ها نیز به انتشار بذر سرخدار کمک می کنند.
مطالعات فسیل شناسی دیرینگی درختان سرخدار را بالغ بر ۱۹۰ میلیون سال می دانند. گفته می شود انسان های ماقبل تاریخ آن را می شناخته اند و از برگ آن نوعی ماده سمی تهیه و برای آلوده کردن نیزه هایشان استفاده می کردند. تصور می شود واژه Toxin به معنی زهر به این موضوع برمی گردد.
کتاب: خطیبی، نسرین دخت: جنگل های باستانی شمال، کانون دیده بانان زمین.
کانون دیده بانان زمین (برداشت آزاد با ذکر منبع)
این گونه را می توان میراث زنده و شاهکار جنگل های طبیعی شمال ایران دانست. از نظر تنوع زیستی و حفظ ذخائر ژنتیکی و بوم شناسی یکی از گونه های منحصربه فرد و مهم منطقه هیرکانی و باقی مانده از دوران سوم زمین شناسی است.
سرخدار درختی است سوزنی برگ، سایه پسند و دارای پوست فلس دار. چوب درون آن به رنگ قرمز شاه بلوطی و برگ های آن دائمی و همیشه سبز است که در قسمت پایینی درخشان و براق است و نیاز به خاک مرطوب دارد. بلندی درخت به ۹ تا ۳۰ متر و قطر آن به ۳ متر می رسد. رشد آن بسیار کند و رویش ارتفاعی آن سالانه ۱۰ سانتیمتر است. میوه نوع ماده آن به رنگ قرمز و نوع نر آن برنگ زرد که هر دو غیر سمی است.بذر سرخدار توسط پرندگان از جمله قرقاول پخش می شود. سنجاب ها نیز به انتشار بذر سرخدار کمک می کنند.
مطالعات فسیل شناسی دیرینگی درختان سرخدار را بالغ بر ۱۹۰ میلیون سال می دانند. گفته می شود انسان های ماقبل تاریخ آن را می شناخته اند و از برگ آن نوعی ماده سمی تهیه و برای آلوده کردن نیزه هایشان استفاده می کردند. تصور می شود واژه Toxin به معنی زهر به این موضوع برمی گردد.
wiki: زبان توصیف معماری