ژرفای کانونی

در لرزه شناسی ژرفای کانونی یا به اختصار ژرفا، عمق رخداد زمین لرزه است، یعنی نزدیکترین فاصلهٔ کانون تا سطح زمین که معمولاً با یکای «کیلومتر» سنجیده می شود. زمین لرزه هایی که در ژرفای کمتر از ۶۰ کیلومتر روی میدهد را «کم ژرفا» و زلزله هایی را که در عمق ۶۰ تا ۳۰۰ کیلومتر رخ میدهند را «میان ژرفا» گویند. در زنارهای فرورانش که پوسته اقیانوسی قدیمی تر و سردتر به زیر صفحهٔ زمین ساختی دیگری فرومی رود، زمین لرزه های دیگری نیز می تواند در ژرفاهای پایین تر در گوشته رخ دهد که به آن ها «زمین لرزه های ژرف یا پرژرفا» گویند (گستره ای بین ۳۰۰ تا ۷۰۰ کیلومتر)
^ Lithosphere
^ typically
^ Convergent boundary
^  Wadati–Benioff zone
علت پدیدآمدن زمین لرزه های ژرف هنوز کاملاً دانسته نشده است؛ چون سنگ کرهٔ* فرورانیده با آن دما و فشار محلی نباید رفتار شکننده داشته باعث زلزله شود. ولی یک سازوکار شدنی برای آن پیشنهاد شده، که عبارت است از گسلش برآمده از گذار فاز الیوین به ساختار اسپینل. زمین لرزه ها در این ژرفای کانونی؛ گونه وار* در مرزهای همگرای* اقیانوسی-قاره ای در راستای زونهای ودتی-بنیوف* روی می دهند. زمین لرزه های ژرف نسبت به زمین لرزه های کم ژرفا به نیروی افزون تری برای چیرگی بر اصطکاک بین صفحات زمین ساختی نیاز دارند.