زبان پیکتی

زبان پیکتی زبان مرده ای است که به نظر می آید تا آغاز سده های میانه گویشورانی در میان پیکت ها- بومیان شمال و مرکز اسکاتلند- داشته است. نخستین بار سینت بید در سال های آغازین سدهٔ هشتم ترسایی از این زبان به عنوان زبانی متمایز از زبان های ولزی و گائلیک باستان یادمی کند. از این زبان چیزی در دسترس نیست جز اندکی جاینام و نام کسانی که در یادمان ها آمده است.
این زبان را یک زبان سلتیک جزیره ای و به احتمال در پیوند با شاخهٔ بریتونی دانسته اند. هرچند که نظریه های دیگری هم دربارهٔ این زبان در میان است. بر طبق یک فرضیه خاستگاه پیکت ها اسکاندیناوی بوده است و بر این پایه زبان ایشان از شاخهٔ زبان های ژرمنی بوده و نیای زبان اسکاتس می باشد. نظریهٔ دیگری این زبان را ز بن نا-هندواروپایی می انگارد.
Wikipedia contributors, "Pictish language," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Pictish_language&oldid=476378348 (accessed February 12, 2012).