منفور , بدخواه , بدنهاد , نحس , کينه توز , معاند
حقود
عربی به فارسی
فرهنگ فارسی
( صفت ) کینه ورز پر کینه .
جمع حقد
جمع حقد
فرهنگ معین
(حَ ) [ ع . ] (ص . ) کینه ورز، پرکینه .
لغت نامه دهخدا
حقود. [ ح َ ] ( ع ص ) پرکین. پرکینه. بسیارکینه. بدخواه. ( از مهذب الاسماء ). کینه ور :
این روش خصم و حقود آن شده
تا مقلد در دو ره حیران شده.
حقود. [ ح ُ] ( ع اِ ) ج ِ حقد. ( منتهی الارب ). رجوع به حقد شود.
این روش خصم و حقود آن شده
تا مقلد در دو ره حیران شده.
مولوی.
|| ناقه ای که بچه افکند پیش از آنکه صورت پیدا آید. ج ، حُقُد. ( مهذب الاسماء ).حقود. [ ح ُ] ( ع اِ ) ج ِ حقد. ( منتهی الارب ). رجوع به حقد شود.
حقود. [ ح َ ] (ع ص ) پرکین . پرکینه . بسیارکینه . بدخواه . (از مهذب الاسماء). کینه ور :
این روش خصم و حقود آن شده
تا مقلد در دو ره حیران شده .
|| ناقه ای که بچه افکند پیش از آنکه صورت پیدا آید. ج ، حُقُد. (مهذب الاسماء).
این روش خصم و حقود آن شده
تا مقلد در دو ره حیران شده .
مولوی .
|| ناقه ای که بچه افکند پیش از آنکه صورت پیدا آید. ج ، حُقُد. (مهذب الاسماء).
حقود. [ ح ُ] (ع اِ) ج ِ حقد. (منتهی الارب ). رجوع به حقد شود.
فرهنگ عمید
= حقد
پرکینه، کینه ور.
پرکینه، کینه ور.
پرکینه؛ کینهور.
حقد#NAME?
کلمات دیگر: