ابرخانواده گیرنده های فاکتور نکروز تومور (انگلیسی: tumor necrosis factor receptor superfamily) یک ابرخانوادهٔ پروتئینی از گیرنده های سیتوکین است که قادرند از طریقِ یک دومین غنی از سیستئین، به فاکتور نکروز تومور اتصال یابند. به استثنای فاکتور رشد عصب، تمامی فاکتورهای نکروز تومور، هومولوگِ کهن الگویی فاکتور نکروز توموری آلفا هستند. بیشتر گیرنده های فاکتور نکروز تومور در شکل فعال شان، کمپلکس های ساختاری سه تایی در غشاء سلول تشکیل می دهند.
1d0g, 1du3, 1ext, 1ft4, 1jma, 1ncf, 1sg1, 1tnr, 1za3, 2aw2
گیرنده های فاکتور نکروز تومور بیشتر در فرایندهای آپوپتوز و التهاب دخالت دارند؛ اما در ترارسانی پیام، رشد، بقا و تمایز سلولی هم نقش دارند. این گیرنده ها در بسیاری از بافت ها و به خصوص در گلبول های سفید یافت می شوند.
عبارت گیرندهٔ مرگ به برخی از اعضای این خانواده همچون «TNFR1»، «گیرنده فاس»، «گیرنده مرگ ۴» و «گیرنده مرگ ۵» که حاوی دومین مرگ باشند، اطلاق می شود.
1d0g, 1du3, 1ext, 1ft4, 1jma, 1ncf, 1sg1, 1tnr, 1za3, 2aw2
گیرنده های فاکتور نکروز تومور بیشتر در فرایندهای آپوپتوز و التهاب دخالت دارند؛ اما در ترارسانی پیام، رشد، بقا و تمایز سلولی هم نقش دارند. این گیرنده ها در بسیاری از بافت ها و به خصوص در گلبول های سفید یافت می شوند.
عبارت گیرندهٔ مرگ به برخی از اعضای این خانواده همچون «TNFR1»، «گیرنده فاس»، «گیرنده مرگ ۴» و «گیرنده مرگ ۵» که حاوی دومین مرگ باشند، اطلاق می شود.