بارگنج های لینوکس

بارگُنج های لینوکس یا کانتینرهای لینوکس (به انگلیسی: Linux Containers) LXC یک روش مجازی سازی سطح سیستم عامل است که برای اجرای سیستم های لینوکس ایزوله بر روی یک میزبان کنترلی با استفاده از یک تک هستهٔ لینوکس است.
Kernel: Virtuozzo, IBM, Google, Eric Biederman and others
Userspace: Daniel Lezcano, Serge Hallyn, Stéphane Graber and others
هستهٔ لینوکس قابلیت cgroups را فراهم می کند که اجازه می دهد تا محدودیت و اولویت بندی منابع (CPU, memory, بلوک، I/O, شبکه، و غیره) بدون نیاز به روشن کردن هیچ ماشین مجازی ای و همچنین قابلیت فضای نام ایزوله که اجازهٔ انزوای کامل یک برنامهٔ کاربردی، نمایی از محیط اجرایی شامل درخت های فرایند، شبکه، مشخصه های کاربر و سیستم فایل های سوارشده است.
LXC هستهٔ cgroups را ترکیب می کند از فضای نام ایزوله برای محیا کردن یک محیط ایزوله برای برنامه های کاربردی پشتیبانی می کند. Docker نیز می تواند از LXC به عنوان یکی از درایورهای اجرایی استفاده کند که قادر به مدیریت تصویر و ارائهٔ خدمات استقرار است.
LXC مجازی سازی سطح سیستم عامل را از طریق یک محیط مجازی که دارای فضای شبکه و فرایند خودش است را به جای ساختن یک ماشین مجازی کامل را محیا می کند. LXC متکی به قابلیت هستهٔ لینوکس cgroups است که در نسخهٔ ۲٫۶٫۲۴ منتشر شده بود و همچنین متکی به قابلیت ایزوله سازی فضای نام های نوع های دیگر است که توسعه یافته و یکپارچه شده با هسته اصلی لینوکس است.