فصیح الدین ابراهیم بن صبغةالله حیدری شهرت یافته به ابراهیم فصیح حیدری (۱۸۲۰–۱۸۸۱م) ادیب، نویسنده و تاریخ نگار عراقی کُردی اصل در سده نوزدهم میلادی/سیزدهم هجری بود. متولی نیابت قضاوت بغداد شد و آثاری نگاشت: عنوان المجد فی بیان أحوال بغداد والبصرة و نجد، أصول الخیل و الإبل الجیدة والردیة (ریشه های اسب و شتر خوب و بد)، أعلی الرتبة فی شرح النخبه در علم حدیث، إمداد القاصد فی شرح المقاصد شرح نووی و إمعان الطلاب فی الأسطرلاب.
wiki: ابراهیم فصیح حیدری