ابراهیم ویکتوری (بهمن ماه ۱۳۱۲) پژوهشگر فضایی، نویسنده و برنامه ساز تلویزیونی ایرانی مقیم لوس آنجلس امریکا ست.
اعضاء کنونی
عضو انجمن سیگما سای
ابراهیم ویکتوری در ۱۲ بهمن ماه ۱۳۱۲ خورشیدی در تهران چشم به جهان گشود. آموزش ابتدایی را در دبستان کوروش، و دورهٔ متوسطه را در دبیرستان فیروز بهرام تهران گذراند. در سال ۱۳۳۱ برای تحصیلات راهی آمریکا شد. پس از یک سال آموختن زبان انگلیسی، در دانشگاه معروف ام آی تی پذیرفته شد. در طی پنج سال بعد درجات لیسانس و فوق لیسانس را در رشتهٔ مهندسی مکانیک در گرایش های تخصصی فن آوری نساجی و آیرودینامیک به دست آورد. در طی دو سال آخر دانشگاه، ضمن تدریس در بخش نساجی دانشگاه ام-آی-تی، برای پروژه پژوهشی متعلق به نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا در دانشگاه، تونل بادی برای آزمایش پارچه های چتر نجات طراحی کرد.
در خلال سال های ۱۳۳۶ تا ۱۳۵۴ او به عنوان مشاور فنی، تحقیقاتی پیرامون آثار سلاح های اتمی (برای نیروی هوایی آمریکا)، موتورهای بی صدا (برای نیروی دریایی آمریکا)، و ناپایداری احتراق در موتورهای موشک (برای سازمان ناسا) به انجام رسانید. او همچنین برای شرکت جانسون و جانسون و دیگر شرکت های صنعتی امریکایی در زمینهٔ توسعه تولیدات فعالیت نمود.
در سال ۱۳۵۶ به ایران بازگشت و در یک شرکت ایرانی وابسته به وزارت کشاورزی مشغول به کار شد و سرانجام در سال ۱۳۵۸ بار دیگر به آمریکا بازگشت و به تأسیس شرکت شخصی اش مبادرت نمود که طراحی نرم افزارهای ویژه برای شرکت های متوسط را انجام می داد.
اعضاء کنونی
عضو انجمن سیگما سای
ابراهیم ویکتوری در ۱۲ بهمن ماه ۱۳۱۲ خورشیدی در تهران چشم به جهان گشود. آموزش ابتدایی را در دبستان کوروش، و دورهٔ متوسطه را در دبیرستان فیروز بهرام تهران گذراند. در سال ۱۳۳۱ برای تحصیلات راهی آمریکا شد. پس از یک سال آموختن زبان انگلیسی، در دانشگاه معروف ام آی تی پذیرفته شد. در طی پنج سال بعد درجات لیسانس و فوق لیسانس را در رشتهٔ مهندسی مکانیک در گرایش های تخصصی فن آوری نساجی و آیرودینامیک به دست آورد. در طی دو سال آخر دانشگاه، ضمن تدریس در بخش نساجی دانشگاه ام-آی-تی، برای پروژه پژوهشی متعلق به نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا در دانشگاه، تونل بادی برای آزمایش پارچه های چتر نجات طراحی کرد.
در خلال سال های ۱۳۳۶ تا ۱۳۵۴ او به عنوان مشاور فنی، تحقیقاتی پیرامون آثار سلاح های اتمی (برای نیروی هوایی آمریکا)، موتورهای بی صدا (برای نیروی دریایی آمریکا)، و ناپایداری احتراق در موتورهای موشک (برای سازمان ناسا) به انجام رسانید. او همچنین برای شرکت جانسون و جانسون و دیگر شرکت های صنعتی امریکایی در زمینهٔ توسعه تولیدات فعالیت نمود.
در سال ۱۳۵۶ به ایران بازگشت و در یک شرکت ایرانی وابسته به وزارت کشاورزی مشغول به کار شد و سرانجام در سال ۱۳۵۸ بار دیگر به آمریکا بازگشت و به تأسیس شرکت شخصی اش مبادرت نمود که طراحی نرم افزارهای ویژه برای شرکت های متوسط را انجام می داد.
wiki: ابراهیم ویکتوری