مختصات: ۳۴°۵۰′۲۳″ شمالی ۶۷°۱۳′۵۱″ شرقی / ۳۴٫۸۳۹۷۲°شمالی ۶۷٫۲۳۰۸۳°شرقی / 34.83972; 67.23083
بزرگترین جهیل این ساحه بند ذوالفقار (به معنای «شمشیر امام علی علیه السلام») است که ۴۹۰ هکتار زمین را احاطه کرده.
کوچکترین جهیل، جهیل غلامان است که سه چهارم مایل طول دارد.
زیباترین و عمیق ترین جهیل در بین آن ها جهیل هیبت است که تقریباً ۲ مایل طول و۵۰۰ یارد عرض دارد و از نظر بزرگی سومین جهیل است که با زمینهٔ تپه های عقیم و لایزرعی با آبی به رنگ یاقوت سبز، که صحنهٔ خارق العاده رابه نمایش می گذارد.
بند پنیر بلافاصله در زیر بند ذوالفقار که تقریباً ۱۵۰ یارد عرض دارد و با دیواری سفیدی چون پنیر که زیبایی خاصی دارد است.
بند امیر به مجموعهٔ شش دریاچه در بلندی های هندوکش در ولایت بامیان گفته می شود که با سدهای طبیعی از یکدیگر جدا شده اند. آب این دریاچه ها توسط چشمه ها تأمین می گردد. این منطقه نخستین پارک ملی افغانستان نیز به شمار می رود.
این بند در فاصله ۲۱۵ کیلومتری کابل و در بین هندوکش شرقی و رشته کوه های بابا در مرکز کشور قرار دارد.بندامیر با ارتفاعی نزدیک به ۳۰۰۰ متر، در طول وادی رودخانه ای که نام خود را از آن می گیرد، امتداد دارد. این ولسوالی شامل چند روستا در امتداد دره بند امیر است، و با سه گذر گاه صعب العبور قابل دسترسی است: گذرگاه شهیدان (۹٬۹۴۵ پا)، گذرگاه شیبرتو (۱۰٬۲۳۵ پا) و خان کوتل (۱۱٬۶۶۰ پا).
بند امیر دارای ۶ دریاچه است و آب آن از چشمه ای معروف به نام کپرک که تقریباً ۹ مایل از بندامیر فاصله دارد سرچشمه می گیرد: بند غلامان، بندذوالفقار، بندپنیر، بند قنبر، بند پودینه و بند هیبت که توسط دیوارهای سنگی شیب دار تراورتن احاطه گردیده. مردم محلی، بنای آن را به امامعلی بن ابی طالب علیه السلام، و معجزاتش نسبت می دهند؛ و در این مورد داستانی هم دارد که سر زبان همه افغان هاست.
بزرگترین جهیل این ساحه بند ذوالفقار (به معنای «شمشیر امام علی علیه السلام») است که ۴۹۰ هکتار زمین را احاطه کرده.
کوچکترین جهیل، جهیل غلامان است که سه چهارم مایل طول دارد.
زیباترین و عمیق ترین جهیل در بین آن ها جهیل هیبت است که تقریباً ۲ مایل طول و۵۰۰ یارد عرض دارد و از نظر بزرگی سومین جهیل است که با زمینهٔ تپه های عقیم و لایزرعی با آبی به رنگ یاقوت سبز، که صحنهٔ خارق العاده رابه نمایش می گذارد.
بند پنیر بلافاصله در زیر بند ذوالفقار که تقریباً ۱۵۰ یارد عرض دارد و با دیواری سفیدی چون پنیر که زیبایی خاصی دارد است.
بند امیر به مجموعهٔ شش دریاچه در بلندی های هندوکش در ولایت بامیان گفته می شود که با سدهای طبیعی از یکدیگر جدا شده اند. آب این دریاچه ها توسط چشمه ها تأمین می گردد. این منطقه نخستین پارک ملی افغانستان نیز به شمار می رود.
این بند در فاصله ۲۱۵ کیلومتری کابل و در بین هندوکش شرقی و رشته کوه های بابا در مرکز کشور قرار دارد.بندامیر با ارتفاعی نزدیک به ۳۰۰۰ متر، در طول وادی رودخانه ای که نام خود را از آن می گیرد، امتداد دارد. این ولسوالی شامل چند روستا در امتداد دره بند امیر است، و با سه گذر گاه صعب العبور قابل دسترسی است: گذرگاه شهیدان (۹٬۹۴۵ پا)، گذرگاه شیبرتو (۱۰٬۲۳۵ پا) و خان کوتل (۱۱٬۶۶۰ پا).
بند امیر دارای ۶ دریاچه است و آب آن از چشمه ای معروف به نام کپرک که تقریباً ۹ مایل از بندامیر فاصله دارد سرچشمه می گیرد: بند غلامان، بندذوالفقار، بندپنیر، بند قنبر، بند پودینه و بند هیبت که توسط دیوارهای سنگی شیب دار تراورتن احاطه گردیده. مردم محلی، بنای آن را به امامعلی بن ابی طالب علیه السلام، و معجزاتش نسبت می دهند؛ و در این مورد داستانی هم دارد که سر زبان همه افغان هاست.
wiki: پارک ملی بند امیر