سیّد امیرعلی (هند ۱۸۴۹ـ۱۹۲۸)
حقوق دان ، آزادی خواه و نویسندۀ شیعی مذهب هند، از خانوادۀ سادات شیعۀ ایرانی. امیرعلی در دانشکدۀ محسنیّه (هوگلی )، نزدیک کلکته ، تحصیل کرد و، علاوه بر زبان عربی، در زبان انگلیسی نیز مهارت به دست آورد و در رشتۀ حقوق نیز مطالعه کرد. از ۱۸۶۹ تا ۱۸۷۳، در انگلستان زندگی کرد و مدرک دانشنامۀ حقوق گرفت . در ۱۹۰۴ پس از بازنشسته شدن از دادگاه عالی بنگال با مقام مستشار، در انگلستان اقامت دائم گزید. فعالیت های او در زمینه های حقوق و سیاست آشکارا برجسته بود. آثاری در دفاع از اسلام نوشته است، از آن جمله است: روح اسلام؛ آداب و خلقیات اسلامی؛ احوال شخصیه در شریعت اسلامی.
