میوه و گل آوردن
ببار نشستن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ببار نشستن. [ ب ِ ن ِ ش َ ت َ ] ( مص مرکب ) میوه و گل آوردن. به بار آمدن. بار دادن. گل و میوه دادن.آغاز میوه دادن کردن. || به دربار نشستن.بار دادن. اجازه درآمدن به حضور دادن :
بکردار شاهان نشیند به بار
ابا یوز در دشت جوید شکار.
بکردار شاهان نشیند به بار
ابا یوز در دشت جوید شکار.
فردوسی.
کلمات دیگر: