خیس و تر شده بر اثر آب یا باران
تر و تیل
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تر و تیل. [ ت َ رُ ] ( ص مرکب ، از اتباع ) خیس و تر شده بر اثر آب یا باران :
همچو قبطی بر کشیده ز نیل
سر و تن خیس خورده و تر و تیل.
همچو قبطی بر کشیده ز نیل
سر و تن خیس خورده و تر و تیل.
دهخدا ( دیوان ص 27 )
کلمات دیگر: