پوک پده
پوذه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پوذه. [ ذَ / ذِ ] ( اِ ) پوک. پده. رجوع به پوده شود.
پوذه. [ ذَ / ذِ ] ( اِ ) پود. رجوع به پود شود. || ( ص ) پوک. پوچ.
پوذه. [ ذَ / ذِ ] ( اِ ) پود. رجوع به پود شود. || ( ص ) پوک. پوچ.
پوذه . [ ذَ / ذِ ] (اِ) پود. رجوع به پود شود. || (ص ) پوک . پوچ .
پوذه . [ ذَ / ذِ ] (اِ) پوک . پده . رجوع به پوده شود.
کلمات دیگر: