درختچه ایست که در کلیه نقاط مرطوب جنگلهای شمال فراوانست در مازندران ٠
چوست
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
چوست. ( اِ ) درختچه ای است که درکلیه نقاط مرطوب جنگلهای شمال فراوان است. در مازندران آن را «جز»، درطوالش ورودسر «چوست » و «چشت »، در آستارا «هس » در رشت «کول »، «کول کیش » و «کوله خاس » و در برخی نقاط طالش «پل » مینامند. ( جنگل شناسی تألیف کریم ساعی ج 1 ص 208 ).
کلمات دیگر: