رقص شمشیر

رقص شمشیر یکی از اصیل ترین رقص های سیستانی است.
سایت خبرآنلاین
خبرگزاری سیب پرس
انچه امروزه به عنوان چوب بازی در رقص سیستانی شناخته می شود ادامه رقص شمشیر است که سیستانیان باستان و گذشته برای استمرار آمادگی دفاعی مبارزین خود در زمان صلح با این رقص شمشیر به تقویت روحیه وامادگی دفاعی نیروهای خود کمک می کردند. رقص شمشیر که ابتدا با یک نوع رقص معنوی و چرخش سماعی اغاز می شود در اصل همان چرخش حول محور وجود است که در فلسفه رقص های سماع امده است. دستان روبه آسمان و چرخش های مرتب و منظم هریک دارای معانی خاص خود است.
رقص چوب سیستانی استمرار رقص شمشیر سیستانی است. در هر مرحله از رقص شمشیر به استناد تحقیقات و اسناد میدانی کانون جهانی فرهیختگان سیستانی که در سایت نیمروزانلاین دات ای ار امده است؛ اسراری نهفته است. مثلاً وقتی حریف می افتد رقیب او را دعوت به برخاستن می کند و به او فرصت می دهد که برخیزد که این یاداور دلیری رستم است که دشمن خفته اش را بیدار کرد و بعد با او مبارزه کردرقص شمشیر زابلی که نمادی از پهلوانی ودوره اساطیری ایران است توسط گروه موسیقی سنتی ورقص سنتی نیمروز در جشنواره های بین المللی وبرنامه های زنده تلویزیون اجرا شده است و به گفته محمدآذری:رقص شمشیر نه تنها خشونت نیست بلکه نمادی از دوره کهن واساطیری ایران است که در ان مردانگی وشهامت در کنار مبارزه ودفاع از وطن ومفاهیم بلندی از این دست موج می زند
در رقص محلی چوب و شمشیر با سمبولیسم رو به رو هستیم، یعنی رنگ لباس ها(سفید) به مثابه نیروی خیر، چوب و شمشیر(ابزار در جنگ) به مثابهٔ نیروی شر در مبارزه با بدی ها می باشد . به نظر می رسد که نبرد رستم و سهراب را برای ما تداعی کند. همچنین لباس های پرچین به هنگام نشستن و برخاستن و دور زدن در یک دایره نمایانگر پویایی و حرکت تمام نیروها در زندگی است.کمربند موجود در لباس، آمادگی افراد را برای رزم نشان می دهد. به طور کلی نوعی زبان ایماء و اشاره در این رقص به کار گرفته می شود تا افراد از طریق ارتباط پیام های گوناگون صلح، شادی و غیره را با توجه به کارکردهای مختلف در طول زمان القا نمایند. به عبارت دیگر یکی از رقص های آیینی و حماسی است که از پیشینهٔ تاریخی برخوردار است، به این معنا که مناسک گرد هم آیی افراد را در سیستم کنش های اجتماعی می توان مشاهده نمود.