جان پادشاه انگلستان

جان، پادشاه انگلستان (به انگلیسی: John, King of England) که با نام جان لکلند (به انگلیسی: John Lackland) نیز شناخته می شود، فرزند هنری دوم و برادر ریچارد اول (ریچارد شیردل) از شاهان سلسله پلانتاژنت انگلستان بود که در سال ۱۱۹۹، پس از برادرش ریچارد، به پادشاهی رسید. شهرت وی بیشتر بخاطر افسانه رابین هود و امضای ماگنا کارتا - سندی فئودالی که شاه را محدودتر کرده و به بارون های شاه حق مشورت در شورای کبیر انگلستان را می داد - می باشد. وی در سال ۱۲۱۶ درگذشت و سلطنتش را برای فرزندش، هنری سوم به ارث گذاشت.
کودکی جان دوران پرتلاطمی بود. از یک طرف برادران بزرگترش به تحریک برخی از جمله الینور د آکیتن - مادرشان - علیه شاه هنری دوم - پدرشان - شورش کرده بودند و از سوی دیگر الینور به دستور هنری در سال ۱۱۷۳، زمانی که جان ۵ سال بیشتر نداشت، زندانی شد.
پس از عزیمت ریچارد اول، برادر جان و پادشاه وقت انگلستان، جان کوشش زیادی برای برکناری ویلیام لانگچمپ - دادرس عالی لندن - کرد که نامبرده از گماشتگان ریچارد بوده است.ریچارد در راه بازگشت به انگلستان توسط لئوپولد پنجم گروگان گرفته شد و به هنری چهارم فرمانروای امپراتوری مقدس روم تحویل داده شد. هنری ششم درخواست غرامتی دو برابر درآمد سالانه انگلستان کرد. جان و فیلیپ اوگوست از هنری تقاضا کردند که تا حد ممکن در آزادی ریچارد تعلل کند، ولی هنری نپذیرفت و به محض دریافت غرامت از الینور د آکیتن مادر ریچارد و جان (که هزینه را از طریق جواهرات سلطنتی اش تأمین کرده بود) ریچارد را آزاد کرد.این ماجراها تأثیر زیادی در بدنمایی جان در داستان رابین هود گذاشته است.
شاه جان، در هزینه زیاد جنگ با فیلیپ دوم - فیلیپ اوگوست، شاه فرانسه - و خزانه خالی به جا مانده از ریچارد اول، شروع به جمع آوری مالیات زیاد از واسال هایش کرد. بارون ها که از این امر ناخشنود بودند، نارضایتی خود را پس از شکست جان از فیلیپ با شورششان نشان دادند. شاه جان سرانجام مغلوب بارون ها شده و فرمان کبیر یا مگنا کارتا را امضا کرد.