خانه غیرفعال

ایدهٔ خانهٔ غیرفعال، برای استاندارد دقیق بهره وری انرژی در یک ساختمان و همچنین کاهش اثرات زیست محیطی آن است. این ساختمان ها فوق العاده انرژی کمی مصرف می کنند و نیاز به انرژی کمی برای گرمایش یا سرمایش فضا دارد. استاندارد MINERGIE-P، که در سوئیس استفاده می شودمحدود به املاک مسکونی نیست و چند ساختمان اداری، مدارس، کودکستان، مهد و یک سوپر مارکت نیز بر اساس این استانداردها ساخته شده اند.
هوای تازه و پاک:این هوا با وجود فیلترها در سر راه تهویه ها انجام می شود و از طریق کیفیت HEPA ارزیابی می شود.
حفظ گرمای داخل ساختمان توسط عایق بندی مناسب و مقاومت در برابر سرما
دمای داخلی همگن:شما به فرض درون اتاق یک نفره (اتاق خواب)غیر ممکن است که دمای متفاوتی نسبت به جاهای دیگر ساختمان داشته باشد.
تغییر دمای اهسته:اگر وسایل گرمایشی و سرمایشی ساختمان را خاموش کنیم به طور معمول کمتر از 5. سانتیگراد در طول روز زمستان گرما را از دست می دهد.
بازگشت سریع به دمای نرمال:با باز کردن پنجره ها و درها برای مدت کوتاهی و همچنین تهویه سقف بسته باشد به سرعت به دمای نرمال میرسیم.
تعداد این ساختمان ها در سراسر جهان در اواخر سال ۲۰۰۸ در حدود ۱۵۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰ عدد بود و در اوت ۲۰۱۰ تعداد آن ها در اروپا به ۲۵۰۰۰ عدد می رسد در حالی که در آمریکا تعداد این ساختمان ها در حد چند ساختمان بیشتر نبود اکثر این سازه های غیر فعال در المان و کشورهای اسکاندیناوی وجود داشت.
در سپتامبر سال ۱۹۹۶ انستیتو خانه غیرفعال برای توسعه و کنترل استانداردهای روز تأسیس شد و از آن زمان، هزاران خانه های غیرفعال ساخته شده است و در حدود ۲۵٬۰۰۰+خانه در سال ۲۰۱۰ گزارش شد که بسیاری از آن ها در آلمان و اتریش قرار دارد و بقیه در کشورهای مختلف جهان قرار دارند.
کار گروه اقتصادی خانه های غیرفعال در سال ۱۹۹۶ به وجود امد و این گروه روی قطعات، به ویژه پنجره ها و سیستم های تهویه با راندمان بالا در ساختمان برنامه ریزی می کنند. در همین حال خانه های غیرفعال زیادی در اشتوتگارت (۱۹۹۳)، نورمبرگ، هسه، ویسبادن، و کلن (۱۹۹۷) ساخته شد.